ریاضت
سید علی‌محمد باب(مؤسس فرقه بابیت)، از ابتدای زندگی تا انتهای آن تحت تأثیر آموزه‌های تصوف بوده؛ برای اثبات این مطلب می‌توان سیری در زمان کودکی و جوانی او و آموزه‌های او داشت، تا این امر اثبات شود.
حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) مسلمین را از گرایش به ریاضت منع کرده‌اند . ایشان به عثمان بن مظعون که ترک کار و زندگی کرده و به مسجدنشینی و انجام عبادت روی آورده بود، فرمودند: «ان الله تعالی لم یکتب علینا الرهبانیة. انما رهبانیة امتی الجهاد فی سبیل الله[2] خداوند متعال بر امت من رهبانیت را مقرر نداشته است، و رهبانیت امت من همان جهاد در راه خداست.
يكي از كارهای صوفيه، رياضت‌های غير مشروع و برگرفته از رياضت‌های رايج بين مرتاضان هندی و بودائی و راهبان مسیحی، می‌باشد، که اسلام به‌شدت با آن مخالفت کرده و این عمل را بدعت دانسته است.