عصمت انبیا
اینجا اورشلیم و مرقد منتسب به حضرت داوود(ع) است. یهودیان، داوود را یکی از مقتدرترین پادشاهان تاریخشان می‌دانند. مسیحیان علاوه بر پادشاهی، به نبوت او اعتقاد دارند.
طبق اعتقاد شیعیان، انبیاء الهی دارای عصمت‌اند ولی احمد اسماعیل بصری، این اعتقاد را در مورد آنان نداشته و برای اعتقادش، توجیهاتی بیان کرده که معارض با آیات قرآنی است.
به طور معمول انسان‌ها نمی‌پذیرند کسی که خود گناهکار است را به عنوان هدایت کننده‌ی خود قرار دهند، و لذا عصمت هدایتگر لازم می‌شود، علیرغم ادعای مطرح شده در کتاب‌مقدس مسیحی افرادی چون ملکی صدق و یحیی تعمید دهنده وجود دارند که انسان‌های پاک معرفی شده‌اند در ضمن اینکه اعتقاد به نوعی از عصمت برای پاپ‌ها بین کاتولیک‌ها مرسوم است.
ماجرای غرانیق افسانه‌ای بیش نیست که با دلایل عقلی مبنی بر عصمت پیامبران رد می‌شود، ضمن اینکه خود آیات ابتدایی سوره‌ی نجم این ماجرا را نفی می‌کند و از عصمت پیامبر اسلام(صل الله علیه و آله) حکایت دارد و قرآن نیز نقل می‌کند شیطان نمی‌تواند بر بندگان مخلص خدا تسلط یابد.
نورعلی الهی علیرغم ادعای پیروی از شریعت محمدی و مکتب علوی مطالبی اظهار می‌کند که برخلاف مسلمات مذهب تشیع است. او به‌صراحت منکر عصمت اولیاء و انبیاء الهی است که در آیات و روایات اسلامی بر آن تأکید شده است و نزد شیعه مسلم و متقن است.