شبکه‌های ماهواره‌ای وهابی با تحریک اهل سنت ایران، آنان را دعوت به قیام می‌کنند؛ در بالای صفحه نمایش شبکه، روزشمار انقلاب قرار داده‌اند. آنان خود می‌دانند که این نظام به حدی مقتدر است که این اغتشاشات در برابر آن همانند خاموش کردن خورشید با دهان است و مشغول کردن نظام به این قضایا برایشان کافی است.

عبدالحمید در نمازجمعه اخیر با اشاره به نبود آزادی در ایران و ظلم به مردم به عنوان یکی از مشکلات ملت ایران، اتهاماتی را مطرح کرد که ظلم‌های شدیدتری نسبت به موارد مطرح شده، توسط معاویه در زمان خلافت امیرالمؤمنین(ع) و سلطنت بیست ساله‌اش صورت گرفته است؛ گویا عبدالحمید به عملکرد معاویه اعتراض دارد.

عمر، ابن مسعود و أبودرداء و أبومسعود أنصاری را زندانی کرد و گفت: حدیث نقل کردن شما از پیامبر اکرم (ص) بیش از حد شده است؛ آنان را در مدینه حبس کرد و اجازه خروج از مدینه را تا پایان خلافتش به آنان نداد. ابوهریره می‌گفت: من احادیثی نقل می‌کنم، که اگر در زمان عمر نقل می‌کردم، سرم را می‌شکست.

عده‌ای از مسلمانان با ابوبکر بیعت نکردند، ازجمله امیرالمؤمنین (ع) که عدم بیعت حضرت، ضربه‌ای به اعتبار خلافت بود؛ اما ابن کثیر برای دفاع از مقدسات خود، تاریخ را تحریف کرده و دو بیعت برای امیرالمؤمنین (ع) ذکر می‌کند و برای توجیه بیعت دیر هنگام، قضیه غضب حضرت زهرا (س) را مطرح می‌کند و عظمت حضرت را نادیده می‌گیرد.

فضل بن روزبهان از علمای اهل سنت کتابی در رد نهج الحق علامه حلی نگاشته؛ در آن درباره حدیث «فاطمة بضعة منی» آورده است که همیشه خشم فاطمه (س) مساوی خشم خدا نیست؛ او نیز بشری است عادی که غضبش مانند غضب سایر انسان هاست. اگر اینگونه است، پس چه فرقی بین او و دیگران بود که پیامبر (ص) تنها خشم او را مساوی با خشم خود و خدا دانست، نه خشم دیگران را؟

عبدالحمید در سخنرانی نمازجمعه هر هفته دست به انتقاد از نظام اسلامی می زند؛ وی در این هفته به جمهوری اسلامی، اتهام زده که کودکان را اعدام می‌کند که خلاف شرع است؛ در حالی که چنین اتفاقی در ایران نمی‌افتد و این قول کذب، مصداق تشویش اذهان عمومی است و مجازات دارد. ولی دقیقاً در عربستان این حکم خلاف شرع اتفاق افتاده است.