عبدالحمید به جهت حمایت از محرومین جامعه، چند راهکار اقتصادی داده که در ظاهر به نفع آنان، ولی در واقع به ضررشان است. او در این توصیه خود سفارش به افزایش ارزش پول ملی کرده، در حالی که افت ارزش پول ملی در بحران‌ها تشدید یافته و در ایام اغتشاشات، ارزش پول ملی به حدود نصف کاهش یافت. خود عبدالحمید که حامی اغتشاشگران بود و هنوز هم دست از رهبری مخالفین برنمی‌دارد، خود باعث این کاهش ارزش شده و انتظار است جای شهید و جلاد را جابجا نکند.

عبدالحمید برای مخالفت با نظام، دولت را به ظلم و حق‌کشی و فساد متهم کرد و گفت دلیل خشکسالی و باران نیامدن در ایران همین موارد است؛ تفکر او همانند عمل مشرکین است که به رسولان فرستاده خداوند، فال بد می‌زدند؛ طبق روایات این فال بد زدن شرک است و طبق آیه قرآن، این انحراف، مقدّمه انحراف عملى است.

عبدالحمید بار دیگر به بهانه تذکر به دولت پاکستان، به حمله خود علیه دولت جمهوری اسلامی پرداخت و گفت به آنان تذکر داده بودم که خشونت خشونت می‌آورد؛ حمله جیش‌العدل نیز نتیجه آن است و باید با گفتگو حل می‌کردند.

عبدالحمید به حکومت اسلامی توصیه کرده که باید به روز شود و اگر چنین نکند، نمی‌تواند حکومت کند؛ وی در توضیح سخنانش به این مطلب رسیده که برخی آداب و رسوم قوم بلوچ، غیر اسلامی است و باید به اسلام برگردند که مشکلاتشان حل شود.

رشیدرضا از مفسرین اهل‌سنت، حضرت زهرا (س) را مصداق عبارت «نسائنا» در آیه مباهله نمی‌داند و می‌گوید، پیامبر (ص) زن داشت و عرب فصیح، «نساء» را بر دختر اطلاق نمی‌كند؛ در حالی که در برخی آیات، این کلمه به معنی دختر در مقابل پسر آمده است.

عبدالحمید برای چندمین بار، پلمب نمازخانه اهل‌سنت را مطرح کرد و با نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی گفت: «در بسیاری از شهرهای کشور، مأمورین جمهوری اسلامی برای نمازگزاران ایجاد مزاحمت می‌کنند و چندین نمازخانه در تهران و مشهد بسته شده‌اند». قطعاً چنین خبری صحت ندارد و در هیچ مکانی، از نماز خواندن به جهت جلوگیری از نماز جلوگیری نشده است.