مکاتب اهل سنت
هر حکومتی مطابق با معیار و موازین صریح اسلامی روی کار نیاید، آن حکومت مشروع نخواهد بود، هر چند در ظاهر هم داعیه اسلامی‌گری را در سرلوحه کار خود داشته باشد. همچنین حکومت وهابی نیز مانند حکومت بنی امیه است، چرا که این فرقه هم بصورت موروثی پادشاهی را بین خود می‌چرخانند، و با تهدید و ارعاب، مردم را مطیع اوامر و نواهی خود قرار می‌دهند.
علامه شرف‌الدین یکی از اندیشمندان شیعی است که به گفتمان علمی پرداخته و بین او و شیخ سلیم بشری (از علمای اهل‌سنت) سؤال و جواب‌هایی مطرح شده است که نتیجه آن کتاب «المراجعات» است که نقش بنیادی در زمینه و فرهنگ سازی برای وحدت اسلامی دارد. این گفتگوهای دوستانه و برادرانه نقش بسیار مهمی در وحدت و تقریب بین مذاهب اسلامی داشته و دارد.
امیرالمومنان علی (علیه السلام) با صراحت تمام بنی‌امیه را منافق شمردند و دراین باره فرمودند که آنان هیچ‌گاه اسلام را با قلب‌های خود درک نکردند. بلکه همواره در پی ضربه زدن به دین خدا بودند: «قسم به خدایی که دانه را شکافت و پدیده‌ها را آفرید، آنان اسلام را نپذیرفتند، بلکه به ظاهر تسلیم دین اسلام شدند و کفر خود را پنهان داشتند، آن گاه که یاورانی یافتند آن را آشکار ساختند».
معضل تکفیر مسأله جدیدی نیست! سبّ و لعن امام علی (ع) توسط بنی امیّه مربوط به قرن اول اسلام میشود. اما این مسأله فقط دامنگیر شیعه نبوده است بلکه گاهی فرقه‌هایی از اهل سنت نیز به تکفیر یکدیگر پرداختهاند. مثلا ابو اسحاق شیرازی که در زمان خویش امام شافعیّه قلمداد میشده است، می‌گوید که هر کس که پیرو ابوالحسن اشعری نباشد، کافر است.
احادیث فراوان بیانگر آن است که ابوبکر و عمر در حالی که به عقیده اهل تسنن برترین مردم بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بودند، به عللی که خود بهتر می‌دانستند به هنگام مرگ صریحا و علنا آرزو می‌کردند که ای کاش انسان نبودند، بلکه گیاه یا حیوان بودند، تا مورد بازخواست خداوند قرار نگیرند. لیکن حضرت علی (علیه السلام) کلام آخرشان اعلام رستگاری بود.
مولوی محمد عمر سربازی که از بزرگان معروف و مشهور اهل سنت می‌باشد در کتاب خود فتوایی را بیان می‌کند، ایشان می‌گوید: «هیچ بیماری مسری در عالم وجود ندارد، و اگر شخصی اعتقاد داشته باشد که بیماری از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کند، مشرک است». سبحان الله ببینید چقدر راحت دیگر مسلمانان را به اندک بهانه‌ای (و با جهل و نادانی) تکفیر می‌کنند...
آن‌چه ما انتظار و آرزو داریم این است که محیط حُسن و تفاهم به وجود آید تا ما که از خود اصول و فروعی داریم، فقه، حدیث، کلام، فلسفه و ادبیات داریم، بتوانیم کالای خود را به عنوان بهترین کالا عرضه بداریم تا شیعه بیش از این در حال انزوا به سر نبرد و بازارهای مهم جهان اسلامی به روی کالای نفیس معارف اسلامی شیعی بسته نباشد... گذشته از همه این‌ها طراحان فکر عالی اتحاد اسلامی که در عصر ما همواره در پی تمسک به اشتراکات میان مسلمین و پرهیز از اختلافات بودند...
«صدیق» و «فاروق» راستین کیست؟ طبق روایات صحیح‌السندی که در بسیاری از کتاب‌های اهل‌سنت و مورد قبول وهّابیت آمده، این دو لقب مبارک، از القاب اختصاصی امیرمؤمنان علی بن ابی طالب (علیه السّلام) می‌باشد که برخی تلاش نموده‌اند آن را برای دیگران جعل کنند. لیکن فضایل مولا قابل انکار نیست و هیچ گاه با خاک پاشیدن به چهره آفتاب، نمی‌توان روز را به شب تبدیل کرد.
از دیرباز تاکنون شیعیان متهم هستند که زبان به لعن می‌گشایند و بزرگان اهل سنت را مورد لعن قرار می‌دهند. در این مقال بر آن شدیم که با استناد بر منابع معتبر اهل سنت اثبات کنیم که لعن و نفرین را چه کسانی باب کردند. با رجوع به منابع مهم تاریخی اهل سنت به موارد متعددی بر می‌خوریم که در آنها امیرالمومنین علی(علیه السلام) مورد سب و لعن فراوان قرار گرفته است...
یکی از مهم‌ترین روایاتی که دلالت بر امامت و خلافت امیرمؤمنان (علیه السّلام) می‌کند روایت «مَن مات و لَم یَعرف إمامَ زمانِه» می‌باشد. که این روایت در کتاب مسلم بدین شکل آمده: «هر کس بمیرد و بیعت امامی را به گردن نداشته باشد، مرگش مرگ جاهلیت است.» وهابیت نمی‌تواند مصداق این حدیث را بیعت با حاکم جامعه در هر زمانی همچون حکّام و رؤسای کشورهای خود...
از نمونه غلوهایی که اهل حدیث و حنابله در مورد یکی از عالمان مورد قبول خود نموده‌اند، مطالبی است که در مورد ابوزرعه در کتاب‌های رجالی و در شرح حال او ذکر نموده‌اند. و اگر این مطالب را دیگران در مورد شخصیتی بیان کنند از طرف آنان محکوم به غلو می‌گردند. غیر از مناقب ساختگی که در مقالات دیگر بیان گردید، غلو حنابله در مورد...
عبیدالله بن عبدالکریم بن یزید بن فروخ معروف به ابوزرعه رازی، متولد سال 190 یا 200 هجری قمری و متوفای سال 264 قمری، از علمای حنابله و مورد قبول حنبلی‌ها و سلفیان، و از معاصرین احمد بن حنبل می‌باشد. در مورد او مطالب بسیار عجیب و غلوآمیزی بیان گردیده است. یکی از مطالبی که بیان شده، این است که دوست نداشتن او و بدگویی کردن...
علمای اهل سنت برای اثبات مشروعیت خلافت ابوبکر به چند دلیل تمسک می‌کنند و در بین آن دلائل به دو دلیل مهم استناد می‌کنند: اول، وجود اجماع امت اسلامی بر خلافت ابوبکر. دوم، ادله چندگانه بر افضلیت ابوبکر، چرا که امامت و خلافت باید در شخص افضل محقق شود، که در قسمت اول دلیل از سخنان بزرگان اهل سنت معلوم می‌کنیم که هیچ اجماعی بر خلافت...
یکی از مسائلی که همواره مورد اختلاف شیعیان و اهل‌تسنن وجود داشته و کماکان نیز ادامه دارد بحث جانشینی و خلافت بعد از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌باشد که چالش‌های زیادی را نیز به بار آورده است. صرف نظر از مباحثی که در باب تصریح نبّی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نسبت به جانشینی پس از خود مطرح نموده که آیا ایشان...