محمد حسن وکیلی
آقای وکیلی مدعی شده که می توان از کلام « أحلی من العسل» حضرت قاسم برداشت کرد که ایشان هنگام شهادت، دارای حالت وجد و سرور بوده، به این خاطر عارفانی همچون مولوی و .. که دعوت به سرور در روز عاشورا کرده‌اند، در اصل در این گفتار خود به حضرت قاسم اقتدا نموده‌اند؛ این در حالی است که گزارشات تاریخی نشان‌دهنده حزن و اندوه حضرت قاسم و امام حسین علیه‌السلام است.
جناب آقای محمد حسن وکیلی برای توجیه سرور و وجد افرادی همچون مولوی و... در روز عاشورا به حالت جناب حبیب بن مظاهر در شب عاشورا استناد کرده است و این درحالی است که چنین حالتی مورد اعتراض دیگر اصحاب واقع شده و این نشان‌دهنده این مسئله است که دیگر اصحاب چنین حالتی نداشته‌اند.
مناقب العارفین یکی از معتبرترین منابع برای شناخت شخصیت جلال‌الدین محمد بلخی است که بعضی از افراد تلاش کرده‌اند این کتاب را از اعتبار ساقط کنند و این در حالی است که مولوی شناسان معاصر همچون عبدالحسین زرین‌کوب و بدیع‌الزمان فروزان‌فر و... این کتاب را معتبر دانسته و در تحقیقات خویش در مورد مولوی از این کتاب بهره برده‌اند.
کلام«أَحْلَى مِنَ الْعَسَل» منسوب به حضرت قاسم علیه‌السلام، اولین بار در کتاب «الهدایة‌الکبری» خصیبی نقل شده و تا چند قرن، این گزارش مورد توجه علماء حدیث و تاریخ قرار نگرفته است.
عاشورا دارای جنبه سرور و شادمانی نیست، بلکه سراسر صحنه مظلومیت و حزن و اندوه است و کسانی که در پی این هستند که روز عاشورا دارای جنبه سرور نیز بوده، خلاف مسیر مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام در حال حرکت هستند.
سیره دائمی معصومین علیهم‌السلام هنگام فوتِ یکی از عزیزانشان، عزاداری بر آن فرد بوده، به‌گونه‌ای که رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله زنان مدینه را ترغیب کردند که بر شهادت حضرت حمزه علیه‌السلام عزاداری کنند.
خوشحالی و سرور در روز عاشورا توصیه بعضی از متصوفه بوده و بعضی از بزرگان این جریان نیز در روز عاشورا حالت وجد و سرور داشته‌اند؛ در صورتی که هیچ‌کدام از حضرات معصومین علیهم‌السلام حالت وجد وسرور در این ایام نداشته و همیشه توصیه به گریه و عزادارای کردند.