وحدت
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مستند اهل‌سنت ایران، به روایت «احمد مصطفی مصری» از اهل‌سنت مصر ....
دشمنان اسلام با ایجاد دو فرقه منحرف وهابیت و شیعه انگلیسی، در صددند که به واسطه اختلاف‌افکنی این دو گروه، مسلمانان را به خود مشغول سازند و آتش جنگ فرقه‌ای و مذهبی را در بین آنان برافروزند و باعث ضعف قدرت اسلام و دولت‌های اسلامی و مانع رشد و گسترش اسلام شوند. این دو فرقه به مانند دو لبه‌ی قیچی بر علیه وحدت اسلامی عمل می‌کنند.
مهم‌ترین عوامل تحکیم وحدت در قرآن کریم عبارتند از: اعتصام و تمسک به حبل الهی، احیای امر به معروف و نهى از منکر و عبرت گرفتن از امت‌های پیشین؛ زیرا وحدت یک مقوله مهم است که عدم وجود آن در میان مذاهب اسلامی نتیجه‌ای جز اختلاف و نفاق، ذلت و خوارى ندارد و سرّ ذلت و خوارى هر ملت را باید در اختلاف و نفاق آنان جستجو كرد.
مهم‌ترین موانع ایجاد وحدت، عبارتند از اهانت و سب به مقدسات سایر مذاهب و خودپسندی و تعصب بی‌جا نسبت به اعتقادات خود؛ در حالی که قرآن کریم، مسلمین را از هرگونه اهانت به مقدسات دیگران و همچنین تعصب و خودپسندی نهی کرده است.
دشمنان اسلام و مسلمین، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و گسترش پدیده بیداری اسلامی، احساس خطر کرده و برای مقابله با این پدیده، اقدامات مختلفی را شروع کردند؛ از جمله اینکه افرادی راحمایت کردند تا پروژه تفرقه‌افکنی را کلید بزنند؛ در یک سو شیعیان تندرو و افراطی و در سوی دیگر اهل‌سنت افراط‌‌گرا و تکفیری را قرار دادند تا با آتش افروزی دینی میان سنی و شیعه، مقدمات یک جنگ تمام عیار بین مسلمانان را فراهم آورند.
«سید ابوالفضل برقعی» یکی از چهره‌های شاخص جریان انحرافی «قرآنیون» مدعی است که اقدامات شیعه سبب ایجاد اختلاف و از بین رفتن وحدت میان مسلمین است؛ این درحالی است که خود جناب برقعی، مکرراً در آثارش حکم به مشرک بودن شیعیان و کسانی که اعتقاد به مشروع بودن توسل و زیارات قبور دارند، کرده است؛ اقدامی که منجر به گسترش اختلاف میان مذاهب اسلامی و جنگ و خونریزی شده است.
مقام معظم رهبری (مدظله العالی) دستورالعمل‌های کاربردی جهت رسیدن به یک جهان متحد و سرشار از تعالیم اسلامی را بیان فرموده و با سخنان خود جامعه را به تشکیل امت واحده، فرا می‌خوانند؛ این راهکارها عبارتند از توجه به دستورالعمل‌های قرآن کریم، الگوگیری از سیره، اخلاق و تعالیم پیامبر (ص) و اهل‌بیت (ع) و تأسی از مکتب آنها.
در طول تاریخ اسلام، موضوع «وحدت امت اسلامی» یکی از مسائل مطرح در میان مذاهب اسلامی بوده که همواره با موانعی مواجه بوده که ازجمله این موانع، سب و توهین برخی از شیعیان افراطی به مقدسات اهل‌سنت است. این افراد اندک، کوشیده‌اند تا از این طریق، هم‌بستگی و وحدت مسلمانان را مورد خدشه قرار داده و با آن مقابله کنند.
گروه‌های تکفیری و تندرو، همگام با «صهیونیسم» و غرب تلاش می‌کنند، به اختلاف میان اهل‌سنت و شیعیان دامن بزنند؛ این تلاش برای شکست تقریب میان مسلمین، تنها به تکفیری‌هایی که به‌ظاهر، خود را سنی معرفی می‌کنند، محدود نمی‌شود؛ بلکه گروه‌ها یا افرادی دیگر نظیر «یاسر الحبیب» و «حسن اللهیاری» که خود را شیعه معرفی می‌کنند، همسو با تکفیری‌ها، در جهت ایجاد فتنه و آشوب در میان مسلمانان، مورداستفاده دشمنان قرار می‌گیرند.
جریان «تشیع لندنی» یا «شیعه انگلیسی» یکی از جریان‌های وحدت‌ستیز شیعه است که سعی دارد با ترویج انواع و اقسام شایعات و دروغ‌های رسانه‌ای، در شبکه‌های ماهواره‌ای و ایجاد تزلزل در تفکرات شیعیان، آنها را از تفکر انقلابی و خط مقاومت اسلامی دور کند.
جریان افراطی تشیع لندنی، با سب و اهانت به عایشه (یکی از همسران رسول خدا (ص)) در رسانه‌های عمومی و به شکل گسترده، اسباب اختلاف و تفرقه میان شیعه و اهل‌سنت را فراهم کرده است؛ صدور این گونه اعمال، از جانب برخی از افراد منتسب به این جریان، مخالف با سیره اهل‌بیت(ع) و مخالف با منش علما و بزرگان مذهب شیعه است.
خداوند متعال در قرآن تفرقه و اختلاف میان مسلمین را مقدمهٔ ذلّت‌پذیری می‌داند؛ بنابراین باید مسلمانان جهان با توجه به آموزه‌های قرآنی و درس گرفتن از آن، مانع تفرقه و اختلاف میان مسلمین شوند.
ارادت به حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) جزء اعتقادات اهل تسنن است، چند تن از شخصیت‌های بانوان اهل سنت، با بیان اینکه حساب برادران و خواهران اهل تسنن از نواصب جداست، تأکید کردند: محبت به اهل بیت (علیهم‌السلام) به ویژه به حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) جزء لاینفک اعتقادات و ایمان اهل تسنن است.
تشیع لندنی از جریان‌های انحرافی و افراطی است که با اقدامات خود سبب کینه توزی و اختلاف میان مسلمانان شده است؛ در صورتی که اهل‌بیت(ع) پیوسته مسلمانان را به مهربانی و الفت و همدلی توصیه کرده‌اند. حضرت علی(ع) می‌فرماید: «هیچکس به وحدت و یگانگی امت محمد(ص) از من حریص‌تر نیست. من با چنین کاری پاداش زیبا و عاقبتی نیکو را طلب می‌کنم».