هجویری از صوفیان قرن پنچم نسبت به صوفیه اعتراض داشته و معتقد است صوفیان این عصر علم تصوف را پاره کرده و آن را از بین بردند. او به تصنیف کتب توسط صوفیان اعتراض کرده و صوفیان را به سه قسمت تقسیم کرده و معتقد است هیچ‌یک از صوفیان قدر کتب صوفیه را ندانسته و همگی درصدد بهره‌برداری شخصی از آثار صوفیه بودند.