لعن یزید
دیدگاه علما و بزرگان اهل سنت در مورد یزید، سه قول است؛ گروهی معتقدند او کافر است؛ گروهی دیگر معتقدند یزید کافر نیست و مسئولیت فجایع عاشورا با وی نبوده است؛ گروهی دیگر معتقدند صحیح آن است که توقف کنیم و یزید را لعن نکنیم.
ابن‌تیمیه، دشمن اهل‌بیت، با وقاحت تمام عدم بیعت امام حسین (علیه‌السلام) با یزید را، عامل ظلم و طغیان و سرکشی بر علیه خلیفه‌ی وقت می‌داند؛ او امام را مقصر اصلی حادثه‌ی عاشورا معرفی می‌کند، در حالیکه با حاکمی مانند یزید، به عنوان حاکم اسلامی نمی‌توان بیعت کرد!
آلوسی در مورد لعن یزید می‌گوید: «احمد بن حنبل: چگونه لعن نکنم کسی را که خداوند او را لعن کرده است؟» می‌توان فرد فاسق معین را لعن کرد و روایاتی از صحیحین در تایید آمده؛ یزید خبیث هرگز ایمان نداشته، تا آخر عمر توبه نکرده؛ پس لعنت خدا بر یزید و أنصار و أعوانش و کسیکه با این لعن مخالفت کند، گمراهیش بیش از گمراهی یزید است.
وهابیونی که می گویند یزید توبه کرد باید توجه کنند که اگر یزید واقعا توبه کرده باشد باید در اعمال و رفتار او اثرات توبه نمایان باشد، در حالی که یزید بعد از واقعه عاشورا دو جنایت بزرگ دیگر انجام داد !
چه کسی است که ماجرای شهادت مظلومانه حضرت سید الشهدا علیه السلام و هفتاد و تن از فرزندان و یاران آن حضرت را با لبان عطشان و به فجیع ترین وضع ممکن نشنیده باشد ، و بعد از آن چه کسی است که جریان اسارت اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله را بعد از شهادت امام حسین علیه السلام در تاریخ نخوانده باشد و بالاخره چه کسی است که از ظلم و ستم و فساد اخلاقی یزید و دستگاه خلافت او آگاهی نداشته باشد؟
ابن تیمیه برای دفاع نمودن از یزید که یکی از ظالمان تاریخ است، به انحاء مختلف توجیهاتی ذکر می‌کند که مورد تأیید عالمان بزرگ اهل سنت نمی‌باشد و علمای اهل سنت از ظالم حمایت نمی‌کنند. یکی از توجیهات او برای تبرئه یزید، این است که اگرچه یزید ظلم بسیاری نموده است، و سبط گرامی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را...
بزرگان اهل سنت معتقدند که لعن یزید به خاطر فسق و فجورش جایز است، چرا که به اعتقاد علمای اهل سنت طبق اشعار کفر آمیزی که یزید سروده، از دایره مسلمانی او را خارج می‌دانند. اما برخی ار افراد مانند ابن تیمیه و ابن کثیر و فرقه ضاله وهابیت از یزید حمایت می کنند و در سخنان خود صراحتاً فسق او را به طوری که لعن او جایز باشد را ثابت نمی‌دانند.