قرآن کریم
در قرن سوم درباره قرآن، نظریاتی مطرح شد که در آن زمان به فتنهای مبدل گشت؛ عدهای معتقد به خلق و ایجاد قرآن شدند و آن را مخلوق خداوند دانستند و عدهای قرآن را به عنوان یکی از صفات الهی که ازلی بوده، تصور کردند و قرآن حاضر بین مسلمانان را حکایتی که از آن به پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله وحی شده، تلقی کردند و مخالف این نظر را اهلبدعت نامیدند.
قرآن کریم درباره زنان مطالبی را بیان کرده که به اهمیت جایگاه و ارزش زن اشاره می کند؛ برخلاف ادعای بیشتر کسانی که معتقد به عدم برابری زن و مرد در اسلام هستند، آیات قرآن از برابری زن و مرد و جایگاه زنان نزد پروردگار عالم سخن به میان میآورد.
ستر و پوشیده بودن، از مهم ترین وظایفی است که قرآن کریم به بانوان مسلمان دستور داده است. قرآن پوشیده بودن و حفظ شئونات اسلامی و رعایت حدود اسلامی در جامعه را یکی از مهمترین وظایف هر بانوی مسلمان میداند؛ آیات سوره مبارکه نور و بعضی از آیات سوره مبارکه احزاب به این نکته مهم اشاره دارد.
رفتار سعودی ها مبنی بر روابط ننگ آور با رژیم صهیونیستی، دعوت از خاخام های یهودی و حضور خبرنگارانی نظیر گیل تاماری در مکه مکرمه، نقض آشکار قرآن کریم است؛ زیرا از نگاه قرآن هرگونه تعامل و ارتباط با کسانی که عداوت و دشمنی خود را با اسلام و مسلمانان در گفتار و عمل آشکارا نشان دادند، ممنوع است و امروزه مصداقش صهیونیست ها هستند.
از آنجا که هرگونه تعامل و ارتباط با رژیم صهیونیستی، تمایل به ظالم، همکاری در گناه و تجاوز و سازشکاری و سکوت در برابر حق به حساب می آید، از این رو قرآن کریم شدیداً از آن نهی کرده است.
اینکه قرآن کریم فراوان به معرفی یهود و عملکردشان اشاره فرمود، دو امر می تواند باشد: 1. قرآن می خواهد مسلمانان آنان را بهتر شناخته تا از توطئه های آنان غافل نباشند. 2. حیات دنیوی مسلمانان پس از پیامبر اسلام(ص) شباهت فراوانی به بنی اسرائیل دارد.
مسئله امامت و جانشینی امیرالمؤمنین (ع) یکی از مهمترین مسائلی است که توسط رسول خدا (ص) در شرایط مختلف و مکانهای متفاوت بیان شده است. وهابیون با ایجاد شبهاتی نسبت به این موضوع، از شیعیان خواسته اند تا یک آیه از قرآن که به طور مستقیم به مسئله امامت امیرالمؤمنین (ع) اشاره شده، بیان کنند. خداوند در سوره مبارکه اسراء از محشور شدن هر انسانی با امام خود یاد می کند و باید گفت امروز امام اهل سنت و وهابیون چه کسی است؟!
وهابیون ادعا میکنند بر اساس آیه 188 سوره اعراف، انبیاء الهی صاحب علم غیب نیستند و روافض برخلاف این آیه مبارکه، برای انبیاء الهی و به طور ویژه برای رسول خدا (ص) فضیلت تراشی میکنند و ایشان را صاحب علم غیب میدانند. این ادعا در حالی مطرح میگردد که قرآن کریم به علم غیب بعضی از انبیاء الهی اشاره میکند و دستیابی به آن را با اذن و از جانب خدا میداند.
یکی از شبهاتی که از جانب مفتیهای وهابی مطرح شده، عدم نزول آیهای خاص در مورد خلافت امیرالمؤمنین (ع) است. آنان میگویند در مورد هر چیزی در قرآن آیاتی نازل شده است، اما در مورد خلافت و ولایت ایشان هیچ آیهای نازل نشده است و فقط شیعیان چنین ادعایی دارند. حلالالدین سیوطی در تفسیر خود، آیه 67 سوره مائده را در مورد خلافت امیرالمومنین (ع) میداند.
وهابیها در ادعای واهی معتقدند، قرآن کریم به تنهایی برای هدایتگری کفایت میکند و برای فهم دین، هیچ نیازی به مراجعه و رابطه با علما و دانشمندان نیست و مسلمانان نباید به ملاها و روحانیون و علمای شیعه و اهل سنت مراجعه کنند. این ادعای باطل در حالی بیان میشود که خدای رحمان در آیات قرآن، پرسیدن از اهل علم و عدم برابری عالم و جاهل را بیان کرده است.
دین شناسی و آموزش ارکان آن و دفاع از مبانی پروردگار عالم، یکی از مهمترین وظایف مسلمانان است. امروزه و در زمان ما برای رسیدن به این توفیق الهی با ورود به حوزه علمیه، آن مقامات الهی کسب خواهد شد. از منظر اهل بیت (ع) علمای دین کسانی هستند که از تسخیر قلوب مردم توسط شیطان و عفریتهای او جلوگیری میکنند.