اثبات خلافت امیرالمومنین (ع) با آیه 67 سوره مائده
جلال الدین سیوطی عالم مشهور اهل سنت در کتاب خود با اشاره به آیه 67 سوره مبارکه مائده و قرائتی که از ابن مسعود نقل کرده، آیه را در مورد خلافت امیرالمؤمنین (ع) به حساب آورده است.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مفتیهای وهابی با بیان شبهاتی پیرامون ولایت امیرالمؤمنین (علیهالسلام) ادعا میکنند، در آیات قرآن کریم برای ولایت و خلافت حضرت علی (علیهالسلام) آیهای نازل نشده است. آنان ادعا میکنند، در مورد هر چه بخواهید در قرآن کریم آیه نازل شده، اما در مورد شأنیت حضرت علی (علیهالسلام) به خلافت، آیهای نازل نشده و این دلیل بر عدم خلافت و امامت ایشان است.
در پاسخ به این شبهه باید گفت: آیات متعددی در مورد خلافت و امامت امیرالمؤمنین (علیهالسلام) نازل شده است؛ به عنوان نمونه یکی از آیات قرآن کریم که در شأن و منزلت مولای عالم امیرالمؤمنین (علیهالسلام) نازل شده، آیه 67 سوره مبارکه مائده است. علاوه بر مفسرین شیعه، محدثین و مفسرین اهل سنت نیز در کتابهای خود به شأن نزول آیات قرآن در باب خلافت امیرالمؤمنین (علیهالسلام) اشاره کردهاند.
جلالالدین سیوطی در کتاب خود از قول ابن مسعود، آیه 67 سوره مائده را چنین مینویسد: «يَاأَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ (ان علیا ولی المؤمنین) وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ [مائده/67] اى پيامبر! آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، (که همانا علی سرپرست مؤمنین است) را ابلاغ كن و اگر نكنى پيامش را نرساندهاى و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه مىدارد. آرى! خدا گروه كافران را هدايت نمىكند.»[1] بنابراین سیوطی این آیه را طبق کلام ابن مسعود، در مورد خلافت امیرالمؤمنین (علیهالسلام) به حساب آورده است.
علاوه بر آیات قرآن کریم، در منابع معتبر روایی اهل سنت نیز به اهمیت اهل بیت (علیهالسلام) و عِدل بودن آن انوار طیبه با قرآن اشاره شده است. بر اساس روایات صادره از رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) ثقلین مورد وصیت حضرت است.
مسلم نیشابوری در کتاب خود به وصیت رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) اشاره کرده است. «زید بن ارقم نقل میکند که پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) فرمود: ای مردم! همانا من بشر هستم و به زودی فرستاده پروردگارم میآید و من دعوت (حق) را اجابت میکنم. همانا در میان شما دو چیز سنگین را میگذارم که اولین آنها کتاب خدا (قرآن) است که در آن هدایت و نور است. بنابراین آن را بگیرید و به آن تمسک جویید. (و دومین آنها) اهل بیت من است که خدا را در مورد اهل بیتم بر شما یادآوری میکنم؛ خدا را در مورد اهل بیتم بر شما یادآوری میکنم؛ خدا را در مورد اهل بیتم به شما یادآوری میکنم.»[2]
پینوشت:
[1]. جلال الدين سيوطی، الدر المنثور، دار الفكر – بيروت، ج3، ص117. «عن ابن مسعود قال: كنا نقرأ على عهد رسول الله ... ( ان عليا مولى المؤمنين).»
[2]. مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ج4، ص1873، رقم 2408، دار إحياء التراث العربی – بيروت. «أَمَّا بَعْدُ، أَلَا أَيُّهَا النَّاسُ ... أُذَكِّرُكُمُ اللهَ فِي أَهْلِ بَيْتِي.»
افزودن نظر جدید