عمار
جنگ صفین در ماه صفر سال 37 هجری در منطقه‌ی صفین، ما بین لشکریان امیرالمؤمنین و معاویه رخ داد؛ اما آن‌چه که از اهمیت بالایی برخوردار است، شخصیت جناب عمار، صحابی جلیل‌القدر، به عنوان مدافع حق و معیار شناسایی حق از باطل است. باید گفت در نهایت جناب عمار برای دفاع از حق مولای خود، یعنی امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) به شهادت رسید.
پذیرش مسئولیت در حکومت‌های ستمگر، همیشه با رویکرد میل به ظالمین نیست؛ روایات متعددی دلالت بر جواز مسئولیت از طرف سلطان ستمگر می‌کند؛ همچنین همیشه حضور در یک حکومت، به معنای تأیید آن حکومت و حاکم نیست؛ بنابراین به راحتی حضور سلمان و عمار در حکومت خلفا قابل توجیه است.
روایت نبوی در مدح عمار که «وای بر عمار! گروهی طغیان‌گر او را می‌کشند، در حالی‌که عمار آن‌ها را به بهشت می‌خواند و آن‌ها او را به سوی آتش جهنم می‌خوانند»، روایتی مسلّم و غیر قابل تشکیک است و فرجام عمار و قاتلین ایشان را روشن می‌سازد.