علم امام
شبهه کرده‌اند که دو مسلمان یمنی نزد امیرالمؤمنین علیه‌السلام آمدند و فرزندی که از کنیز مشترکشان متولد شده را برای خود می‌دانستند؛ حضرت با قرعه پدر را مشخص کرد؛ بنابراین علم غیب نداشت. در جواب گفته می‌شود قضاوت قبل از امامت حضرت بوده و مردم آن زمان، معتقد به علم غیب حضرت نبودند. قاضی طبق علم عادی و موازین شرعی قضاوت می‌کند. قرعه نیز برای مطلق جهل و عدم وجود راه‌‌حل دیگر است.
علم، یکی از ویژگی‌های حجت الهی است که «احمد اسماعیل بصری»، آن را محدود به علم به مسائل دینی می‌داند؛ در صورتی که معصومین (ع) ابعاد مختلفی همچون علم به حوادث آینده و علم به تمام لغات و زبان‌ها برای آن قائل هستند.
طبق روایات بسیاری، حجت الهی قادر است بر تمام لغت‌ها و زبان‌ها، تکلم کند؛ این در حالی است که احمد اسماعیل بصری، فقط بر زبان عربی و انگلیسی قادر به تکلم بوده، به این خاطر منکر روایات قدرت تکلم حجت الهی بر تمام لغت‌ها شده است.
یکی از اتباع احمدالحسن اشکال گرفت؛ جناب ادمین الان منظور شما این است که راه شناخت معصوم، سایه نداشتن و مسلط بودن به همه‌ی زبان‌ها و... می‌باشد؟ جواب دادم؛ خیر. یکی‌از راه‌های شناخت حجت عدم تضاد در گفتار، رفتار و عمل شخص مدعی با قرآن و روایات و شریعت است که در این عکس کاملا مشهود است. خصوصا در مورد علم به تمام زبان‌ها که صریح در روایات است.
احمدالحسن در سال ۱۹۹۹ از رشته مهندسی عمران دانشکده مهندسی نجف فارغ‌التحصیل و بعداز آن در حوزه علمیه مشغول تحصیل شده است و این خلاف ادعا و کلام او در مورد معصوم است وی می‌گوید: «ائمه (علیهم‌السلام) علم الهی و لدنی دارند و جایی آموزش ندیده‌اند.»
آیا ممکن است امام به اعمال کسانی که تا کنون ایشان را ملاقات نکرده‌اند، آگاه باشد؟ و از این مهمتر، میلیون‌ها شیعه در سراسر دنیا وجود دارند، مگر ممکن است یک نفر، به اعمال میلیون‌ها انسان در سراسر دنیا علم پیدا کند؟ آنچه باعث می‌شود این امر برای عده‌ای باور پذیر نباشد، این است که آنها امام را با خودشان که یک انسان عادی هستند، مقایسه می‌کنند؛...