گفته شد که شاه عباس صفوی باستان‌گرا بود. حال آنکه شاه عباس شیعه و دوستدار اهل بیت بود. به نمادهای باستانی علاقه داشت، اما باستان‌گرا نبود. واژه باستان‌گرا بار معنای خاصی دارد؛ لذا شایسته و بلکه بایسته بود که شاه عباس، «دوستدار برخی آداب باستانی» نامیده می‌شد، نه باستان‌گرا.