سید مصطفی طباطبایی
سید مصطفی طباطبائی، به دروغ مدعی شده بود که روایت «السید هو الله» در کتاب رجال کشی از کتاب‌های رجالی شیعه وجود دارد و از این روایت می‌توان ثابت کرد که به کار بردن لقب «سید» برای رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله غلو است و جایز نیست؛ این درحالی است که خود ایشان مقالات خود را با نام سید مصطفی طباطبایی مع
سیدمصطفی طباطبائی یکی از چهره‌های شاخص جریان انحرافی قرآنیون است که در یکی از کتاب هایش مدعی شده است که سر امام حسین علیه‌السلام را پیش یزید نبرده‌اند، چون 24 روز زمان می‌برده و ممکن بوده که فاسد شود؛ اما خود طباطبایی در سخنرانی‌هایش وقتی می‌خواهد اربعین را زیر سؤال ببرد، می‌گوید که سر امام حسین
طباطبایی از چهره‌های شاخص جریان قرآنیون در قرائتی نوین از آیات، به انکار شفاعت مورد قبول مسلمانان پرداخته و ادعا کرده است که شفاعت در واقع «تأثیر مخلوق بر خالق» است؛ بنابراین چنین بینشی را «شرک» و در تضاد با توحید می‌داند؛ این درحالی است که خود طباطبایی در جلسات تفسیری خود تصریح می‌کند که وجود پیامبر رافع عذاب است؛ یعنی حضور مخلوقی در رأی خالق تأثیرگذار است.
مصطفی طباطبایی، یکی از چهره‌های شاخص جریان قرآنیون، علی‌رغم اینکه در تفسیر اکثر آیات قرآن، همانند مفسران وهابی، ظاهر آیات را مبنا قرار داده، اما در آیات مربوط به معجزات پیامبران، از ظاهر عدول کرده و نسبت فاعلیت این معجزات به پیامبران را مجازی دانسته و منکر ولایت تکوینی انبیا شده است.این درحالی است که از آیات قرآن استفاده می شود که بعضى از معجزات، کار انبیاء و به فرمان خدا است و بعضى دیگر کار خداوند است، ولی هر دو سرانجام به اراده الهى باز مى گردد و هیچ گونه منافاتى با اصل توحید ندارد.
«سید مصطفی طباطبایی» یکی از چهره‌های شاخص جریان انحرافی و افراطی قرآنیون است که با استناد به بخشی از آیه 76 سوره مبارکه انعام، عصمت حضرت ابراهیم علیه‌السلام را منکر می‌شود. این در حالی است که وقتی به صدر آیه و همچنین آیات قبل و بعد این آیه مراجعه می‌کنیم، می‌بینیم که این گفتگوی حضرت ابراهیم علیه‌السلام با مشرکان، از باب مماشات و نشان دادن نرمش در بحث، برای رد عقیده‌ی طرف است، نه اینکه عقیده‌ی قلبی او باشد.
سید مصطفی طباطبایی ادعا می‌کند مخالف خشونت و اعمال افراطی و تکفیری داعش و سایر گروهک‌های تکفیری است. این ادعای متناقض و مخالف است با آنچه که در کتب و سخنان این شخص آمده است. زیرا او در یکی از آثارش به صراحت حکم به مشرک بودن شیعه کرده و بدترین فتواها را نسبت به شیعیان داده است. صدور این سخنان و فتاوا از جانب وی، در حالی است که امروزه گروه‌های افراطی و تکفیری نظیر داعش، به خاطر صدور این‌چنین سخنانی حکم به کافر بودن شیعیان کرده و کشتن شیعیان و همچنین تجاوز به مال و ناموس شیعیان را حلال می‌دانند.
یکی از مسائلی که سید مصطفی طباطبایی در آن دارای آرای غیرهمسو با علمای شیعه و سنی است، بحث عزاداری و گریه بر مصائب اهل بیت عصمت و طهارت بوده و عزاداری برای سیدالشهدا علیه‌السلام است؛ زیرا وی عزاداری را از مصادیق شرک و بت پرستی می‌داند. این در حالی است که در روایات معتبر شیعه و اهل‌سنت بر گریه بر اهل بیت علیهم‌السلام تأکید شده است.
«سید مصطفی طباطبایی» یکی از چهره‌های شاخص جریان انحرافی و افراطی قرآنیون است که با رویکرد گزینشی نسبت به آیات قرآن، معتقد است که توسل شرک است؛ طرح این ادعا از جانب «مصطفی طباطبایی» در حالی است که قرآن ما را به توسل امر کرده است.
طباطبایی، از چهره‌های شاخص «قرآنیون»، با وجود اینکه خود را پیرو قرآن می‌داند، اما هر کجا که آیات قرآن را بر خلاف نظر خود ببیند، مشکل را از آیات قرآن می‌داند. وی بعد از ذکر آیه 39 سوره یوسف، می‌نویسد: «مشکل این آیات این است که ظاهراً می‌رساند مشرکان، شرک در توحید خالقیت داشتند؛ حال آنکه هیچ مشرک و کافری، در طول تاریخ از جهت توحید در خالقیت، شرک ندارد؛ بلکه در توحید «الوهیت»، غیر خدا را عبادت می‌کردند». این گونه ادعاهای عجیب از جانب قرآنیون، به دلیل فاصله گرفتن از سنت رسول خدا (ص) و انکار حجیت سنت است.
طباطبایی از چهره‌های شاخص جریان قرآنیون، بنا به گفته خودش، تنها بر آنچه که به صراحت از قرآن می‌فهمد تکیه می‌کند و بسیاری از احادیث نقل شده را رد می‌کند، وی همچنین از برخی عقاید امامیه، فاصله گرفته و به اعتقادات وهابیت روی آورده است.
طباطبایی از چهره‌های شاخص جریان قرآنیون، بنا به گفته خودش، تنها بر آنچه که به صراحت از قرآن می‌فهمد تکیه می‌کند و بسیاری از احادیث نقل شده را رد می‌کند و از برخی عقاید امامیه، فاصله گرفته و به اعتقادات وهابیت روی آورده است.
سید مصطفی حسینی طباطبایی از سردمداران قرآنیون در کتاب «بررسی روایات ساختگی در کتب حدیث» به نقد روایات شیعه پرداخته و شیعیان را به پرهیز از روایات تشویق می‌کند. تعمیم ایشان از چند روایت به کل کتب حدیثی شیعه، نادرست است و نمی‌شود فقط به خاطر وجود چند حدیث ضعیف یا مجعول، حکم داد که تمامی روایات موجود در این کتب جعلی است.