رجعت
احمد اسماعیل بصری، قائل است که رجعت، بعد از فوت آخرین فرد از مهدیین، در عالمی غیر از دنیا است؛ درحالی که طبق روایات معصومین(ع)، رجعت در همین عالم جسمانی و در زمان حجت بن الحسن العسکری تحقق پیدا خواهد کرد.
اساساً چیزی به نام دوازده مهدی وجود ندارد تا این سوال مطرح شود که رجعت بعد از مهدی دوازدهم است یا قبل از او. پس اعتقاد به 12 مهدی پس از 12 امام مسئله ای است غیرقابل اثبات و هیچ گونه دلیلی برای آن وجود ندارد.
شیعه بر این باور است که عدهای از شیعیان و نیز برخی از دشمنان اهلبیت (علیهم السلام) در هنگام ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه و الشريف) به دنیا باز خواهند گشت. [1] علی یعقوبی نیز همچون دیگران به رجعت معترف است، ولی اعتقاد دارد این اتفاق قبل از ظهور مهدی (عجل الله تعالی فرجه و الشريف) رخ میدهد. وی در پاسخ به این پرسش که...
اعتقاد به رجعت یکی از مصادیق امید آفرین است. رجعت زنده شدن گروهی از مردگان و بازگشت آنان به دنیا در دوران ظهور حضرت مهدی (عج) است. رجعت از اعتقادات شیعه است و برای اثبات آن میتوان به آیات و روایات استناد کرد.
استناد احمد بصری و اتباعش به روایتی برای حکومت پس از امام زمان (عج) اشتباه می باشد و منظور از شخصی که پس از امام عصر (عج) رجعت کرده و حکومت خواهد کرد، حضرت امام حسین (ع) است.
اعتقاد به رجعت یکی از مسلّمات مذهب شیعه و ممیزات آن از دیگر فرق اسلامی است که از زمان پیامبر اکرم (ص) مورد توجه و تأکید بوده، اما در عین حال، با مخالفتها و انکارهایی نیز مواجه شده است.
پیروان احمد اسماعیل گاطع با استناد به روایت موسوم به وصیت، مدعی امامت احمد اسماعیل گاطع شدهاند در حالی که این روایت اولا) قطعی الصدور نیست ثانیا) قطعی الدلاله نیست و کلی روایت معارض دارد پس نمیتوان به این روایت استدلال کرد.
رجعت و بازگشت بعضی افراد به این دنیا پس از ظهور حضرت حجت (عجلاللهتعالیفرجه) یکی از معتقدات شیعه است. طبق روایات متعدد رجعت پس از ظهور صاحب الزمان (علیهالسلام) صورت میگیرد که در اینجا به دو مورد اشاره میشود.
برخی از پیروان و سرسپردگان فرقه اهل حق و دیگران تصور کردهاند یا ممکن است که تصور کنند "رجعت" که یکی از اندیشههای ناب شیعی است، نیز نوعی از "دونادون" است. درحالیکه بین دونادون با رجعت تفاوتهای فراوانی وجود دارد.
یکی از شبهاتی که برخی به آن دامن میزنند و در فضای مجازی، به آن میپردازند موضوع «رجعت» است. این شبهه حتی در معتبرترین کتابهای خود همچون «صحیح مسلم» از قرنها پیش ریشه داشته؛ تا جایی که حتی اگر یک راوی هر چند هم موثق باشد، اما چون قائل به «رجعت» بوده، علمای جرح و تعدیل، او را به همین دلیل تضعیف میکردند.
یکی از شبهاتی که برخی به آن دامن میزنند و در فضای مجازی، به آن میپردازند موضوع «رجعت» است. این شبهه حتی در معتبرترین کتابهای خود همچون «صحیح مسلم» از قرنها پیش ریشه داشته؛ تا جایی که حتی اگر یک راوی هر چند هم موثق باشد، اما چون قائل به اعتقاد شیعه در موضوع «رجعت» بوده، علمای جرح و تعدیل آنان او را به همین دلیل تضعیف میکردند
یکی از شبهاتی که برخی بسیار به آن دامن میزنند و در فضای مجازی، به آن میپردازند موضوع «رجعت» است. این شبهه حتی در معتبرترین کتابهای آنان همچون «صحیح مسلم» از قرنها پیش ریشه داشته است؛ تا جایی که حتی اگر یک راوی هر چند هم موثق باشد، اما چون قائل به «رجعت» بوده، علمای جرح او را به همین دلیل از کار میانداختند.
یکی از شبهاتی که برخی بسیار به آن دامن میزنند و در فضای مجازی، به آن میپردازند موضوع «رجعت» است. این شبهه حتی در معتبرترین کتابهای آنان همچون «صحیح مسلم» از قرنها پیش ریشه داشته است؛ تا جایی که حتی اگر یک راوی هر چند هم موثق باشد، اما چون قائل به «رجعت» بوده، علمای جرح او را به همین دلیل از کار میانداختند.
مدعیان دروغین همیشه تناقضاتی در کلام و سخنان خود دارند. احمد بصری یکی از مدعیان دروغین مهدویت است که تناقضات زیادی در کلام وی آشکار است. وی در کتابی رجعت دنیایی که یکی از معتقدات شیعه است را زیر سوال میبرد و تحقق آن را در نیای دیگر میداند و حال آنکه در کتابی دیگر به رجعت دنیایی معتقد است.