جنگ جمل
خدای متعال در آیه 33 سوره مبارکه احزاب، دستوراتی را به همسران رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله داده است؛ اما یک سؤال مهم؛ آیا تمام همسران حضرت، به فرمان الهی در این آیه، عمل کردند؟!
دلاوری و شجاعت بی‌نظیر امام حسن مجتبی علیه‌السلام در جنگ جمل، سبب شد تا لشکر اسلام در مقابل منافقین به پیروزی برسد و در این پیروزی، سید جوانان بهشت، یعنی امام حسن مجتبی علیه‌السلام، نقش اصلی را بر عهده داشتند.
لشکرکشی عایشه به بهانه خونخواهی عثمان و انتقام از قاتلان او، بهانه آن شد تا بعد از گذشت قرن‌ها از این اتفاق ننگین، عده‌ای وهابی با طرح شبهاتی بی‌اساس، به مقایسه عظمت قیام کربلا با لشکرکشی اصحاب جمل بپردازند. اما نمی‌توان فراموش کرد که پیامبر خدا بارها عایشه را از این جنگ برحذر داشتند.
وهابیون بین کربلا و جَمل مقایسه می‌کنند و قائلند عایشه به قصد خونخواهی عثمان و مقابله با نومسلمانانی که قصدشان نابودی اسلام بود، دست به قیام زد. با بررسی تاریخ و روایات معتبر اهل سنت مشخص می‌شود که حب دنیا و ریاست سبب جنگ جمل علیه خلیفه واجب الاطاعه زمان شد. نهی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از حضور عایشه نیز دلیل بر حرمت کار او است.
وهابیون با ایجاد شبهه پیرامون مخالفت امام مجتبی (علیه‌السلام) با حضور در جنگ جمل، قصد دارند از ایشان چهره‌ای سازش‌گر و مخالف با اقدامات امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) به تصویر بکشند. حضور امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) در سه جنگی که بر امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) تحمیل شد، قطعی و مسلم است. علاوه بر علمای اهل سنت، مورخین مشهور شیعه نیز به این مطلب اذعان کرده‌اند.
جنگ جمل، اولین جنگ امیرالمؤمنین با منافقین بود که به رهبری عایشه همسر پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و به قصد گرفتن خلافت رخ داد. اما عده‌ای با استناد به یک روایت ضعیف، از پشیمانی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) برای شرکت در این جنگ یاد می‌کنند. در حالیکه در منابع معتبر روایی اهل سنت، صلابت علوی و رشادت و شجاعت حسنی، ناکثین را به زانو در آورد.
جنگ جمل نخستین فتنه بر علیه امیرالمؤمنین پس از پذيرش خلافت اسلامي توسط ایشان بود؛ در این جنگ طلحه و زبیر در حالیکه عایشه همسر رسول خدا (صلى‌الله‌علیه‌وآله) را نیز با خود همراه کرده بودند، علیه امام شوریدند. این جنگ در حوالی بصره رخ داد و در آن تعداد زیادی از هر دو گروه کشته شدند. در نهایت جنگ با پیروزی امیرالمؤمنین پایان یافت.
براساس آیه‌ی 26 سوره‌ی نور نمی‌توان حکم کرد که عایشه از زنان با ایمان و با تقوا بوده بلکه مراد از آیه، کلام طیب برای مردم طیب و کلام خبیث برای مردم خبیث است و بنابر قول دیگر مراد از طیبات زنانی که مرتکب فحشاء نمی‌شوند پس نهایت چیزی که آیه به اثبات می‌رساند اینست که زنان پیامبر مرتکب فحشاء نشده‌اند.
ابن تیمیه می‌گوید: جنگ‌های حضرت علی با عایشه، طلحه و زبیر و معاویه به خاطر دین و آخرت نبوده و بلکه حضرت علی (علیه‌السلام) برای رسیدن به قدرت و حکومت با مخالفان خود جنگید. این در حالی است که بسیاری از علمای اسلامی بر این عقیده هستند که آن حضرت درست عمل کرده و افراد مقابل آن ظالم و متجاوزند.
امیرالمؤمنین فرمود: آگاه باشید او (مروان) حکومتی کوتاه مدت خواهد داشت، مانند فرصت کوتاه سگی که با زبان بینی خود را پاک کند، ... و امت اسلام از دست او و پسرانش روزگار خونینی خواهند داشت.
در برخی از منابع اهل سنت به برخی از رفتارها از ام الومنین اشاره شده است که دور از شان ایشان است. ان شاءالله که این‌گونه سخنها درست نیست و الا برای مادر مسلمین خیلی ناگوار است که فرزندانش را به میدان قتلگاه جمل ببرد و چند هزار نفر از آنها را به کشتن دهد. یا اینکه از شنیدن خبر برادر رسول خدا سجده شکر بجا آورد.
عایشه یکی از زنان پیامبر اکرم اسلام است که هم در زمان حیات پیامبر و هم در زمان بعد از رحلت پیامبر اکرم دست به کارهایی می‌زد که پیامبر و جانشین او را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد. از جمله بعد از رحلت پیامبر به مخالفت با حضرت علی پرداخت و جنگی را به راه انداخت که باعث گردید خون عده زیادی از مردم به هدر رود.
اقوال مختلفی برای مبرا دانستن عایشه در جنگ جمل ذکر شده است، اما چرا اهل سنت به معتبرترین کتاب خود یعنی صحیح بخاری رجوع نمی‌کنند تا معلوم شود عایشه در جنگ جمل چه نقشی داشته است؟ آیا مقصر بوده است یا نه؟ در صحیح بخارى به نقل از ابوبکره آمده است که عدم پیوستن به لشکر بصره را فرماندهى عائشه دانسته است: «از ابوبکره نقل شده است که به راستى خداوند...