توهین
قرآن و اهل بیت علیهمالسلام، مسلمانان را از فحش و ناسزا به مقدسات دیگر مکاتب منع میکنند، چنانچه امام علی علیهالسلام به سربازانش فرمود: «به جای فحاشی با منطق سخن بگویید و اعمال و کردار ناپسند آنها را عالمانه بیان کنید». اما با این وجود عدهای افراطی، با ناسزا به مقدسات دیگر مذاهب، سعی در تخریب چهره اسلام و تفرقه بین امت اسلام را دارند.
قرآن مسلمانان را از فحش و ناسزا به مقدسات مکاتب دیگر منع میکند؛ زیرا سبّ و توهین به مقدسات مذاهب در طول تاریخ، مهمترین وسیله برای پاره پاره کردن اسلام و ایجاد تفرقه و جدایی میان مسلمانان بوده است. خداوند در قرآن میفرماید: «آنها که آیین و مذهب خود را پراکنده کردند و به دستههای مختلف تقسیم شدند، هیچگونه ارتباطی با مکتب تو (اسلام) ندارند».
توهینهای اخیر آقای گرگیج به ساحت اهل بیت (ع) سبب آن شد تا از امامت جمعه عزل شود. بر اساس روایات اهل سنت، ثمره مخالفت با حاکم اسلامی، مرگ جاهلیت است و همچنین حاکم میتواند برای تأدیب همگان، شخص متخاصم با خود را گردن بزند و اعدام کند. این حکم برای کسی است که مخالف با حاکم است که در روایت صحیح اهل سنت بیان شده است.
اختلافافکنی بین شیعه و اهل سنت در شرایط امروز جامعه اسلامی ایران، هدف نهایی استعمارگران است. اخیراً آقای گرگیج، از تریبون نماز جمعه آزادشهر، به مقام شامخ حضرات اهل بیت (ع) توهین کرده است که با محکومیت و موضعگیریهای علمای اهل سنت مواجه شده است. اما متاسفانه عبدالحمید بر خلاف دیگر علمای مشهور اهل سنت، موضع روشنی ندارد و به توجیه اعتقاد باطل آقای گرگیج پرداخته است.
عدهای با جسارت به ساحت مقدس ائمه معصومین (ع) با اظهاراتی سخیف، صحیح بودن ازدواج امام حسین (ع) را مشروط به قبول خلافت عمر بن خطاب دانستهاند. در پاسخ به این توهین باید بدانند، ازدواج امام حسین (ع) با شهربانو با خواندن خطبه عقد بوده و کنیزی ایشان ثابت نیست.
مولوی گرگیج، امام جمعه ضد وحدت اهل سنت، در سخنان به ظاهر منطقی ولی با استدلالی که نه علمی است و نه منطقی به اهل بیت (ع) توهین کرده است؛ او در زمانی چنین صحبتی داشته که احتمال تنش بین شیعیان و اهل سنت بیشتر است و هرگونه اختلافی به نفع او در مقابل علمای تقریبی اهل سنت است.
عدهای با جسارت به ساحت مقدس ائمه معصوم (ع) به ازدواج سیدالشهدا (ع) و بانوی گرامی ایشان حضرت شهربانو، جسارت کردهاند. آنان با اظهاراتی سخیف، عقد نکاح امام حسین (ع) را مشروط به قبول خلافت عمر دانستهاند. آنان بدانند، بر اساس فقه اسلام در دوران حکومت ظالمین، هر آنچه که غنیمت گرفته شود از آن امام معصوم (ع) است.
ابن تیمیه در توجیه عمل خلاف شرع خلیفه، توجیهاتی بیان کرده که در جوابش گفته میشود: این عمل خلیفه، مصداق ظلم است؛ درخواست حق، توسط حضرت زهرا (س) حتی اگر طبق استدلال ابن تیمیه، درخواست دنیایی باشد، مذموم نیست؛ زیرا در قرآن کریم به پیامبر خدا (ص) دستور به توجه امور دنیایی شده است.
توهینهای ابن تیمیه به اهل بیت (ع) حقیقتی است که هیچگاه نمیتوان از آن چشم پوشید. او در کتابهای خود، روایات فضایل امیرالمؤمنین (ع) را به دلایل بیجا و مغرضانه رد میکند. وی به پدر و اجداد پیامبر (ص) توهین میکند و دعای پیامبر (ص) را در مورد آنان مؤثر نمیداند، ولی دعای پیامبر (ص) برای ابوهریره را نقل میکند.
با بررسی روایات موجود منابع معتبر اهل سنت، اقرارهایی دیده میشود که بیادبی و جسارت عامدانه از آن فهمیده میشود. بعضی از علما و محدثین اهل سنت بر این باورند که علم و آگاهی عدهای از صحابه، از رسول خدا بیشتر بوده است. این روایات با روح معنای رسالت و با ظاهر و باطن آیات قرآن در تضاد کامل است.
عبدالمنعم حفنی از علمای اهل سنت معاصر مصر، از گستردگی روایات منقول از عایشه شگفتزده شده و روایات فضایل حضرت فاطمه ﴿سلاماللهعلیها﴾ را مشکوک میخواند؛ شیوه برخورد او با روایات صحیح و معتبر، نشانه تعصب او، و غیر علمی است. علمای اهل سنت، نظری مخالف او دارند و بر برتری حضرت زهرا ﴿سلاماللهعلیها﴾ بر تمام زنان عالم تصریح میکنند.
علمای بزرگ اهلسنت به ناسزاگوییها و توهینهایی که وهابیون به بزرگان دین داشتهاند، اعتراف کردهاند؛ به عنوان مثال، احمد زینی دحلان، از علمای بزرگ اهلسنت، پرده از توهین وهابیت و کمتر نشان دادن پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) از عصا، اشاره کرده است.
مدعی پیامبری بهائیت، پیروانش را از انتساب القابی به دیگران، که خود دوست نمیدارند، منع کرده است. این در حالیست که پیامبرخواندهی بهائی، انواع و اقسام القاب زشت و زننده را نثار غیربهائیان کرده است. با این حال، پیامبرخواندهی بهائی یا از انتساب چنین القابی به خود استقبال میکرده و یا میان گفتار تا عملش، بسیار فاصله بوده است!
مناسب این است که همه مذاهب در جهت احترام مقابل به یکدیگر و تحکیم قوای اسلامی از توهین به یکدیگر پرهز نموده و به دولت اسلامی قدرتمند در مقابل ایادی استکبار قدرت و توان مضاعف ببخشیم.