تفاوت بهائیت با اسلام
مبلّغان بهائی در توجیه توهین‌های پیشوایان خود به ملّت‌های مختلف، با تعریضی به آیات قرآنی (که از کافران با تعبیر انعام یاد می‌کند)، مدعی شدند در قرآن نیز، برخی انسان‌ها مورد توهین قرار گرفته‌اند. این در حالیست که قرآن این وصف را هرگز در مورد قوم یا نژاد خاصی به کار نگرفته و موضعش، متوجه انسان‌های هواپرست، منکر حقیقت و لجوج است.
نویسندگان بهائی در بیان تفاوت اسلام و بهائیت مدعی شدند که تبلیغ اسلام به وسیله‌ی زور و پیشبرد بهائیت، تنها با منطق صورت گرفته است. این در حالیست که اولا: اخلاق، حقانیت و صداقت پیامبر بود که باعث گسترش اسلام شد. ثانیاً: چگونه پیشبرد بهائیت را به وسیله‌ی منطق می‌توان دانست، در حالی که نطفه‌ی این فرقه، با خشونت بسته شده است.
وجود و به کارگیری سه اعتقاد بنیادین در اسلام و بالأخص مذهب حقه‌ی شیعه، مانع از سلطه‌ی همه‌جانبه‌ی جهان استعمار بر مسلمانان می‌شود. لذا نظام سلطه‌ی جهانی با هدف گسترش سلطه‌ی خود، درصدد نابودی و محو این آموزه‌ها برآمدند. از این‌رو جریان بهائیت به عنوان مُهره‌ی جهان استعمار، از ابتدا همّت خود را در راه محو این آموزه‌ها گذارده است.