بدعت در اسلام
احمد اسماعیل بصری، با ادعای حق تشریع در دین، بعضی از احکام را خلاف احکام اسلامی وضع کرده است؛ همچون وجوب غسل توبه و قضای تمام نمازها، با خواندن نماز قضای یک روز، در شب قدر که این احکام، معارض با روایات معصومین(ع) است.
.یکی از اقدامات احمد اسماعیل بصری برای مقابله با دین اسلام، تغییر احکام دینی است؛ او برای تحقق این هدف، تغییراتی را در وضو و اصل نماز ایجاد کرده و با این کار، تلاش در نسخ دین و شریعت دینی دارد.
سنّت نبوی پس از رحلت جانگداز پیامبر خدا (صلیاللهعلیهوآله) با ممانعت شدید در عرصه نقل و نوشتار مواجه گردید و تا حدود یک قرن که بسیاری از حاملان و ناقلان حدیث از دنیا رفته بودند، ادامه یافت. بنابراین طبیعی است در چنین جو و فضایی، سنّت، جای خود را به بدعتها دهد؛ چنانکه خود پیامبر نیز چنین روزگاری را پیشبینی کرده بود.
معاویه از اشخاصی است که در نزد اهل سنت و سلفیه محبوبیت خاصی دارد. این در حالی است که به اقرار ابن تیمیه معاویه اهل بدعت بوده است و بدعت گذار جایش در آتش جهنم است زیرا روایتی در منابع روایی اهل سنت موجود است که میگوید: هر بدعت گذاری گمراهی است و هر گمراهی در آتش است. بنابراین معاویه اهل آتش است نه اهل بهشت.
اتهام به بدعتگذار بودن مسلمانان بهخاطر اعمالی چون بنای بر قبور که از سوی وهابیان سالهاست بر آن تاکید میشود، در واقع امری است که بیشتر متوجه خود ایشان است، چون مسلمانان 14 قرن به اعمالی مشغول بودند که وهابیتی که تنها دویست سال قدمت دارد آنها را بدعت معرفی میکند و منکر آن است. حال باید پرسید چه کسی بدعتگذار است؟
عبدالله بن عمر از پدرش روایت میکند: از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدم که چنین لبیک میگفت: لبّیک اللّهمّ لبّیک، لبّیک لا شریک لک لبّیک، إنّ الحمد والنّعمة لک والملک، لا شریک لک و بر این کلمات چیزی نمیافزود... اما پدرم علاوه بر این کلمات چنین میافزود: لبّیک اللّهم لبّیک لبّیک و سعدیک و الخیر فی یدیک لبّیک و الرّغباء إلیک والعمل.»[
یکی از مسائلی که از صدر اسلام تاکنون گریبانگیر دین مبین اسلام بوده و عدهای با معاندت یا کج فهمی آن را توجیه اعمال وحشیانه خود قرار دادهاند، مسأله تکفیر و متهم کردن مسلمین به کفر و شرک است. بررسی تکفیریههایی که در طول تاریخ اسلام از افراد و گروههای مختلف نسبت به سایر مسلمین صادر شده است نشان میدهد که تکفیر همواره موجب تفرقه میان مسلمانان و...