توزیع عادلانه ثروت قبل و بعد از انقلاب قابل مقایسه نیست. عدد جینی این مسئله، قبل انقلاب 4 بوده و بعد از انقلاب به زیر یک رسیده است....

انجمن حجّتیه، یک تشکل مذهبی ویژه است که با هدف مبارزه با بهائیت، از اواسط سال 1332، در تهران و سپس سایر شهرها پدید آمد و تقابل اصلی انجمن حجتیه با انقلاب اسلامی و مبانی آن، در اسلام عوامانه و سطحی و اندیشه جدایی دین از سیاست بود؛ زیرا رهبران و طرفداران انجمن حجتیه، معتقد بودند که در زمان غیبت، ورود به عرصه سیاست، غلط و موجب لطمه به دین است.

عبدالحمید در چگونگی انقلاب اسلامی وانمود می‌کند که قیام کنندگان گمان می‌کردند که با جمهوری اسلامی، حکومتی اسلامی با عدالت علوی برقرار می‌گردد؛ باید گفت منتقدین، خود مخالف اجرای عدالت هستند و هر زمانی که اجرای عدالت با منافعشان در تضاد بود، صدای آنان بلند شده و به مخالفت می‌پردازند. زمان امیرالمؤمنین (ع) هم برخی مسلمانان به عدالت علوی اعتراض کرده و جنگ به راه انداختند.

کلیت عملکرد انجمن حجتیه تا قبل از شروع نهضت امام خمینی (ره) در نگاه برخی نه تنها مذموم نیست، بلکه قابل تحسین است؛ از این رو اکثریت قریب به اتفاق علما و نیروهای مذهبی، انجمن را تأیید کرده و بلکه با آن همکاری می‌کردند؛ اما با شروع تدریجی مبارزه از سال 1341 از آن‌جایی که انجمن در اساسنامه‌اش تعهد کرده بود که از هرگونه دخالت در امور سیاسی بپرهیزد، سکوت را در دستور کار خود قرار داد.

حمایت اقطاب گنابادی از سران فتنه‌ی 88، خود نشانگر عداوت آن‌ها با جمهوری اسلامی است. دراویشی که خود را سکولار می‌دانند و معتقد به جدایی دین از مباحث سیاست هستند و همه جا عنوان می‌کنند که فقرای گنابادی نباید در سیاست دخالت کنند، در سال ۸۸ نورعلی تابنده قطب ایشان تاکید می‌کند که امروز حمایت از کروبی در انتخابات وظیفه تمام فقرا است و باز هم چهره منافق این جماعت بیش از پیش برهمگان آشکار می‌شود. وی در انتخابات 92 و 96 هم از حسن روحانی حمایت نمود.