ابن تیمیه حرانی
ابنتیمیه حرانی با کج فهمی که دارد، معتقد است که حضرت شعیب علیهالسلام، در ابتدا کافر بوده و سپس به خدای رحمان ایمان میآورد؛ این توهین او را ببینید.
تقی الدین ابوعباس احمد بن عبدالحلیم بن عبدالله بن ابوالقاسم بن تیمیه، معروف به ابن تیمیه در دهم ربیع الاول سال 660 یا 661 قمری و حدود پنج سال پس از سقوط دولت هلاکوخان در شهر «حرّان» متولد شد. وی پس از تحصیل و کسب علوم حنبلی به تدریس پرداخت و در سال 684 تدریس تفسیر قرآن را در مسجد اموی دمشق شروع کرد.
از شاخصههای فرقهی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابنتیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانتآمیز نسبت به اهلبیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سیدالشهداء نیز تعبیرات زشت و زنندهای به کار بردهاند.
از مهمترین رفتارهای انحرافی وهابیت، دشمنی این فرقه و پیشوایان آنان با پیامبر اکرم و اهلبیت آن حضرت است. ابنتیمیه حرّانی در راستای دفاع از سلف خود و اثبات دشمنی خود با امیرالمؤمنین علی، در موارد مختلف به نفع امویان موضع گرفته و به اعمال و رفتار امیرالمؤمنین علی انتقاد داشته و به زعم خود آن را مخالف سنت پیامبر اکرم معرفی میکند
گاه محبت ما به غیر خدا به خاطر خداست نه جدای از خدا و این یعنی حب الله و خالق را به اندازه مخلوق دوست نداریم و اگر مخلوقی را هم دوست داریم به دستور خداست، پس دوستی ما به اهل بیت در واقع عبادت خداست نه عبادت غیر خدا.
وهابیان هرگونه تبرک به صالحان (انبیاء، صحابه، تابعین و علما) را با ادعای وجود نداشتن چنین تبرکهایی در بین صحابه و تابعین، حرام میدانند و مسلمانان را به خاطر تبرک به صالحان مشرک میخوانند. این در حالی است که با مراجعه به تاریخ و مطالعه آن به موارد بیشماری از تبرک به صالحان پس از رحلت آنان برخورد میکنیم.
یکی از علل اصلی تکفیر مسلمانان توسط وهابیت، مربوط به موضوع توحید و شرک است. یعنی اگر مبنای وهابیت در توحید و شرک مورد بررسی قرار گیرد، متوجه میشویم که یکی از علل اساسی تکفیر توسط وهابیت به جهت خلط توحید ربوبی و توحید خالقیت است.
یکی از موضوعات و مسائل اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله تبرک جستن به پیامبر اکرم و صالحان و آثار به جا مانده از آنان است. مسلمانان در طول تاریخ، به زیارت قبور انبیا، صالحان و علما رفته و به آنان احترام گذاشته و به آنها تبرک جستهاند اما ابنتیمیه و اتباع وی این اعمال را حرام دانسته و مسلمانان را به شرک و کفر متهم میکنند.
یکی از موضوعات و مسائل اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله تبرک جستن به پیامبر اکرم و صالحان و آثار به جا مانده از آنان است. مسلمانان در طول تاریخ، به زیارت قبور انبیا، صالحان و علما رفته و به آنان احترام گذاشته و به آنها تبرک جستهاند اما ابنتیمیه و اتباع وی این اعمال را حرام دانسته و مسلمانان را به شرک و کفر متهم میکنند.
مکتب سلفی نتیجه تفکرات ابن تیمیه است اما چه علتی باعث شد که تفکرات ابن تیمیه در زمان خودش و تا 5 قرن پیروی نداشته باشد؟ چه علتی باعث شد که محمد بن عبدالوهاب توانست افکار ابن تیمیه را احیا کند!
یکی از بارزترین عملکردهای وهابیت، متهم کردن مسلمانان به کفر و شرک و تکفیر آنان است. از باب نمونه: ابنتیمیه حنبلی رسما اعلام کرد: هرکس کنار قبر پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) یا قبور افراد صالح رفته و حاجت خود را از آنان بخواهد، مشرک است. چنین شخصی را باید وادار به توبه کرد و اگر توبه نکرد، باید کشته شود.
یکی از کتب ضاله و گمراه کننده وهابیت کتاب منهاج السنه است که بهتر است این کتاب را منهاج البدعه بنامیم چرا که مولف آن شخصی به نام ابن تیمیه است که با دروغ و اراجیف فراوان خود باعث گردیده که دیگر مذاهب اسلامی را نسبت به مذهب تشیع که پیرو اهل بیت پیامبر هستند را به شک و تردید و بعضا به صورت دشمن سرسخت در بیاورند.
عقاید ابن تیمیه در زمان خودش از سوی علمای چهار مذهب فقهی مالکی، حنفی، شافعی و حنبلی، مورد نفی قرار گرفت. علمای مذاهب اربعه، ابن تیمیه را تکفیر کرده و به زندان انداختند.