ابن تیمیه از شخصیت‌های مهم و تأثیر گذار در بین وهابیت و سلفیت است. از وی با نام «شیخ الاسلام» یاد می‌کنند و احترام فراوانی برای او قائل هستند. اما علمای معاصر ابن تیمیه دیدگاه دیگری در رابطه با ابن تیمیه داشتند. علمای چهار مذهب فقهی مالکی، حنفی، شافعی و حنبلی او را تکفیر کرده و به زندان انداختند. شوکانی که از پیروان ابن تیمیه است دراین باره می‌گوید: «قاضی مالکی دمشق، حکم به کفر ابن تیمیه داد و او را زندانی کرد. قاضی اعلام کرد هر کس در دمشق دارای عقیده ابن تیمیه باشد، خون و مالش حلال است.»[1] ابن تیمیه همچنین به خاطر کُفریاتش به مصر تبعید شد. در مصر بین او و علمای چهار مذهب فقهی مناظره‌ای صورت گرفت و نتوانست پاسخ گوید و محکوم شد. وی بار دیگر در مصر به زندان افتاد و در سال 728 هجری در زندان درگذشت.
مخالفت علمای معاصر ابن تیمیه با وی باعث شد که اندیشه‌های او به کلی به فراموشی سپرده شود. تا جایی که گویی کسی اصلا گویی این افکار را عرضه نکرده است. تنها کسی که باعث شد افکار ابن تیمیه در کتاب‌ها مطرح شود شاگردش ابن قیم بود.[2] اما این عقاید فقط در کتاب بود و مورد توجه هیچ کس نبود، تا اینکه در قرن 12 شخصی به نام محمد بن عبدالوهاب ظهور کرد و افکار ابن تیمیه را احیاء کرد و تکفیر مسلمانان را رونق بخشید. امروزه وهابیت و جریان های‌سلفی پیرو تفکر ابن تیمیه هستند و با استناد به فتاوای تکفیری ابن تیمیه به جنایات خود پوشش دینی می‌دهند.

پی‌نوشت:

[1]. شوکانی، محمد بن علی، البدر الطالع، ج1، ص67
[2]. سبحانی جعفر، درس نامه نقد وهابیت، محقق: مرتضی محیطی، موسسه دارالاعلام لمدرسه اهل البیت، قم 1396، ص35