پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تفرقه و ایجاد اختلاف میان شیعیان از مهم‌ترین دستاوردهای جریان افراطی «تشیع لندنی» بوده که از اهداف مهم مستکبران نیز به‌حساب می‌آید. این جریان انحرافی، اختلافات علمی بین مراجع، علما و وجود دیدگاه‌های مختلف علمی را که در واقع موجب بالندگی تشیع می‌شود، به مقابله اشخاص و گروه‌ها تبدیل کرده و عملاً فرقه‌ای جداگانه را پایه‌ریزی نموده‌اند؛ بنابر‌این رهبران و مبلغان این جریان، همه همت و تلاش خود را صرف تفرقه‌افکنی کرده‌اند. از طرفی هم وجود لیدرها و مبلغین این جریان در برخی از کشورها و انجام فعالیت‌های تخریبی بین شیعیان، باعث ایجاد تفرقه شده و اهداف انگلیسی‌ها و سایر استعماراگران را محقق ساخته است.

به‌عنوان مثال سال‌ها پیش مقامات ارشد کشور مالزی از مقامات جمهوری اسلامی ایران درخواست کردند تا برای مقابله با «بهائیت» که در مالزی پیشرفت کرده است، مبلغ دینی بفرستند؛ مقامات مالزی اعلام کردند؛ شیعه الگوی موفقی است تا بتواند جلوی فرقه بهائیت قد علم کند و بدین شکل ما بتوانیم مردم مالزی را از این منجلاب نجات بدهیم؛ از این رو مبلغین دینی به آنجا رفتند و فضای حبّ اهل‌بیت علیهم‌السلام پا گرفت، ناگهان سر و کله مبلغین جریان افراطی «تشیع لندنی» پیدا شد و شروع به سبّ و لعن و فحاشی به مقدسات اهل‌سنت کردند، این اقدام سبب شد که مسلمانان دو قسمت شوند؛ شروع به دیوارنویسی علیه یکدیگر کردند؛ در نهایت دولت مالزی مذهب شیعه را ممنوع اعلام کرد؛ [1] از این رو شیعه افراطی باعث شد تا در این کشور بین شیعه و اهل‌سنت و یا حتی میان شیعیان این کشوراختلاف ایجاد شود ومکتب حقه شیعه تضعیف گردد.

مبلغین این جریان همچنین از وقتی که در کشور سوریه حاضر شده و حوزه‌های علمیه‌ای نزدیک حرم مطهر حضرت زینب سلام‌الله‌علیها دائر کردند و در لبنان نیز فعالیت‌هایی را پیگیری می‌کردند، با ترویج اختلاف بین شیعیان باعث دوگانگی بین نیروهای مقاومت شده و به تضعیف جبهه‌ی مقاومت و امام موسی صدر پرداختند که نامه‌های شهید چمران حاکی از چنین اختلاف‌ افکنی‌هایی است.[2]

نمونه مشخص دیگر در عراق است؛ وقتی شیعیان دلاور عراقی به فرمان مرجعیت بصیر عراق برای مبارزه با تروریست‌های تکفیری داعش وارد میدان می‌شوند؛ این افراد نه‌تنها این جبهه را تقویت نمی‌کنند؛ بلکه آیت‌الله‌العظمی سیستانی را متهم کرده و به او توهین می‌کنند که نتیجه آن رأی نیاوردن حتی یک نفر از کاندیدهای معرفی شده این جریان در پارلمان عراق و عدم اعتماد مردم عراق به افراد وابسته به این جریان است.[3]

این تنها بخشی از اثرات منفی فعالیت‌ لیدرها و طرفداران این جریان افراطی است که در این متن به آن اشاره شد. ضربات و خسارت‌هایی که فعالیتهای رهبران و طرفداران این جریان به دین و مذهب وارد کرده است بسیار زیاد است.

پی‌نوشت:
[1]. محمدعلی افضلی، محمدعلی مومنی ها، غلو و افراط گرایی در جریان شیعه انگلیسی، ص250، انتشارات دانشگاه جامع امام حسین (ع).
و همچنین به نقل از سایت رجا نیوز:« چرا مذهب شیعه در مالزی ممنوع شد؟» شناسه خبر : 202336. شنبه 27 دى 1393.
[2]. همان، ص251.
[3]. همان، ص296.