پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ هفته گذشته، عبدالحمید در سخنرانی انتقادی خود نسبت به نظام اسلامی، ضمن بیان اولویت تغییر سیاست‌های داخلی نسبت به تغییر سیاست‌های خارجی گفت: «ما از این خوشحالیم که از سلاح پیشرفته برای دفاع رونمایی می‌شود، ولی زمانی ما خوشحال‌تر می‌شویم که به‌جای رونمایی از سلاح، شکم این مردم سیر بشود؛ مردمی که روزانه در خیابان‌ها فریاد می‌زنند و پریشان‌اند. کسانی که بالا نشسته‌اند نمی‌دانند در روستاها و حاشیه شهرها چه می‌گذرد. زندگی در تهران که مرکز کشور است، خیلی دشوار است.»[1] رسانه‌های معاند، از این کلام وی بسیار استقبال کرده و تیتری با این عنوان زدند که «به جای رونمایی از موشک، شکم مردم را سیر کنید.»

در پاسخ به این سخن غیرمنطقی باید گفت که هر مسئله باید در جای خود قرار گیرد و این عین عدالت است. دولت در کنار افتتاح طرح‌ها و پروژه‌هایی که به اشتغال می‌انجامد و سیاست خارجی فعال برای بازگشت پول‌های بلوکه شده ایران و پرداخت یارانه نقدی به اکثر مردم جامعه، به دنبال تقویت قدرت دفاعی کشور نیز هست. بودجه نظامی ایران به نسبت کشورهای دیگر، بسیار پایین است. بودجه دفاعی و تحقیق و توسعه در امور دفاعی و امنیتی در سال جاری، حدود 200 هزار میلیارد تومان و کمتر از 4.5 میلیارد دلار است که یک پنجم بودجه نظامی رژیم‌صهیونیستی و کمتر از یک دهم بودجه دفاعی عربستان سعودی است. بر اساس آمارهای بانک جهانی، فقط نسبت هزینه نظامی به تولید ناخالص داخلی کشورها، در دو کشور افغانستان و قزاقستان از ایران کمتر است.[2]

سرانه این بودجه برای افراد محروم جامعه، حدود 40 درصد یارانه‌ای است که به آنان پرداخت می‌شود، ولی اهمیت آن بیشتر یا هم‌عرض آن است. خداوند متعال در قرآن کریم در مقام ذکر نعمت‌های بزرگ خود به جامعه، می‌فرماید: «الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ [قریش/4] همان کس که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ترس و ناامنی ایمن ساخت.» یعنی گرسنگی و ناامنی، در مقابل امنیت و راحتی و رفاه قرار دارد؛ این دو ویژگی در عرض هم مطرح شده و اهمیت هر دو در آیه نشان داده شده است.

تقویت قدرت دفاعی نیز دستور قرآنی است که خداوند می‌فرماید: «وَأَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَمِن رِباطِ الخَيلِ تُرهِبونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُم وَآخَرينَ مِن دونِهِم لا تَعلَمونَهُمُ اللَّهُ يَعلَمُهُم ۚ وَما تُنفِقوا مِن شَيءٍ في سَبيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيكُم وَأَنتُم لا تُظلَمونَ [انفال/۶۰] هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها (دشمنان‌)، آماده سازید! و (همچنین) اسب‌های ورزیده (برای میدان نبرد)، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید! و (همچنین) گروه دیگری غیر از اینها را، که شما نمی‌شناسید و خدا آنها را می‌شناسد! و هر چه در راه خدا (و تقویت بنیه دفاعی اسلام) انفاق کنید، به‌طور کامل به شما بازگردانده می‌شود، و به شما ستم نخواهد شد!»

رهبر انقلاب اسلامی «امنیت» را به‌عنوان زیرساختِ هر پیشرفتی، دانسته و در مواضع مختلف، ضرورت امنیت را این‌گونه تبیین فرمودند: «امنیت، یکی از اساسی‌ترین و اصلی‌ترین نیازهای یک ملت و یک کشور است.»[3] «بدترین بلایی که می‌توان بر سر یک ملتِ رو به رشد و پیشرفت وارد آورد، سلب امنیت است.»[4] «امنیت ... برای زندگی مردم و یک جامعه، گاهی از نان شب واجب‌تر و مهم‌تر است.»[5] «آنجایی که امنیت نیست، مردم قدر امنیت را می‌فهمند.»[6]

بنابراین بر اساس عقل و شرع، اهمیت دادن به قدرت دفاعی بازدارنده، کمتر از سیر کردن شکم مردم نیست؛ گرچه دولت از آن نیز غافل نیست و نباید باشد. در جایی که فردی از خانه خود خارج می‌شود و احتمال بازگشتش به خانه، بیشتر از احتمال نیامدنش نباشد، یا آنجا که مردم در خانه خودشان احساس ناامنی کنند، انسان می‌فهمد امنیت چقدر مهم است. پس جهت مصونیت کشور از تهدیدها، باید چنان قدرت دفاعی تقویت شود که دشمن وادار به عقب‌نشینی گردد.

پی‌نوشت:
[1]. سخنرانی عبدالحمید در تاریخ ۱۹ خرداد ۱۴۰۲.
[2]. نور نیوز، «مقایسه بودجه نظامی ایران با رقبایش در منطقه»، شناسه خبر : 113107، ۱۶ آبان ۱۴۰۱.
خبرگزاری مشرق، «پیروان مکتب «دنیای گفتمان» بودجه‌ نظامی کشورها در سال آینده را ببینند/ از ژاپن و آلمان سرکوب شده تا سوییس بی‌طرف هم به «هواداران قدرت موشک» پیوستند»، کد خبر 1449650، ۶ دی ۱۴۰۱.
خبرگزاری تسنیم، «افزایش بودجه نیروهای مسلح و کاهش بودجه تقویت بنیه دفاعی در سال ۱۴۰۲»، ۲۴ دی ۱۴۰۱.
[3]. بیانات رهبر معظم انقلاب در مراسم فارغ‌التحصیلی جمعی از پرسنل نیروی انتظامی، ۱۸ مهر ۱۳۷۹.
[4]. بیانات رهبر معظم انقلاب در دانشگاه علوم انتظامی، ۲۹ شهریور ۱۳۹۰.
[5]. بیانات رهبر معظم انقلاب در دانشگاه علوم انتظامی، ۱۵ مهر ۱۳۸۳.
[6]. بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار فرماندهان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، ۶ اردیبهشت ۱۳۹۴.