پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شهادت حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) و آتش‌ کشیدن خانه آن حضرت از مسلمات نزد شیعیان است، ولی برخی از جریانات ضد شیعی منکر هجوم و آتش زدن در خانه آن حضرت توسط برخی از صحابه هستند و می‌گویند چگونه ممکن است که صحابه رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دست به این چنین اقدام وحشتناکی بزنند و به حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) که پاره تن رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است جسارت کنند و آن حضرت را به شهادت برسانند.

در پاسخ به این شبهه باید بگوییم: شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) و هجوم ناجوانمردانه برخی از صحابه به خانه او از مسلمات تاریخ است كه منابع حديثی و تاريخ شيعه و سنی بر آن گواه است که متاسفانه برخی به علت عدم آشنایی با حديث و تاريخ، در اين واقعيت ترديد کرده‌اند. از اين رو گوشه‌ای از شواهد اين مصيبت بزرگ را تنها از منابع معتبر اهل سنت تقديم جوینگان حق و حقيقت می‌‌کنيم.

از جمله این شواهد و قرائن، روایت اقرار خلیفه اول است که توسط ابن زنجويه در کتاب الأموال، ابن قتيبه دينوری در الإمامة والسياسة، طبری در تاريخش، ابن عبد ربه در العقد الفريد، مسعودی در مروج الذهب، طبرانی در المعجم الكبير، مقدسی در الأحاديث المختاره، شمس الدين ذهبی در تاريخ الإسلام و ... نقل شده است. این اعتراف با اندک اختلافی نقل شده كه متن آن را از كتاب الأموال ابن زنجويه، از دانشمندان قرن سوم اهل سنت بیان می‌گردد: «عبد الرحمن بن عوف به هنگام بيماری ابوبكر به ديدارش رفت و پس از سلام و احوال پرسی، با او گفت و گوی كوتاهی داشت. ابوبكر به او چنين گفت: من در دوران زندگی بر سه چيزی كه انجام داده‌ام تأسف می‌خورم، دوست داشتم كه مرتكب نشده بودم، يكی از آنها هجوم به خانه فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) بود، دوست داشتم خانه فاطمه (سلام‌الله‌علیها) را هتک حرمت نمی‌كردم؛ اگر چه آن را برای جنگ بسته بودند...»(1)

پی‌نوشت:
1. ابن زنجويه، أبو أحمد حميد بن مخلد بن قتيبة، الأموال، ج1، ص387.
دينوری، أبومحمد عبد الله بن مسلم بن قتيبة، الإمامة والسياسة، ج1، ص21، تحقيق: خليل المنصور، نشر دار الكتب العلمية - بيروت، با تحقيق شيری، ج1، ص36، و با تحقيق، زينی، ج1، ص24.
طبری، محمد بن جرير، تاريخ الطبری، ج2، ص353، نشر دار الكتب العلمية - بيروت.
اندلسی، احمد بن محمد بن عبد ربه، العقد الفريد، ج4، ص254، نشر دار إحياء التراث العربی - بيروت / لبنان، چاپ سوم.
مسعودی، أبوالحسن علی بن الحسين بن علی، مروج الذهب، ج1، ص290.
طبرانی، سليمان بن أحمد بن أيوب أبو القاسم (متوفای360هـ)، المعجم الكبير، ج1، ص62، تحقيق: حمدی بن عبدالمجيد السلفی، ناشر: مكتبة الزهراء - الموصل، چاپ دوم.
عاصمی مكی، عبد الملك بن حسين بن عبد الملک الشافعی، سمط النجوم العوالی فی أنباء الأوائل والتوالی، ج2، ص465، تحقيق: عادل أحمد عبد الموجود- علي محمد معوض، نشر دار الكتب العلمية - بيروت.