پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شکی نیست که عزاداری همانند بسیاری از امور دیگر، دارای حد و مرزهایی است که همگان باید ملزم به رعایت آن باشند؛ زیرا در غیر این صورت، ضررهای جبران ناپذیری را به دنبال خواهد داشت؛ از این رو وظیفه عالمان دین است که حد و مرز آن را بیان کنند.

یکی از مزایای دین اسلام، و صفات مسلمانان، معتدل بودن آن است؛ اصل اعتدال، که در قرآن کریم به آن عنایت فراوانی شده است، در زندگی پر برکت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه هدی (علیهم‌السلام) و در کلیه اعمال و رفتارشان به روشنی دیده می‌شود.

ائمه هدی (علیهم‌السلام) هرگز در هیچ امری از اعتدال و میانه روی خارج نشدند. سیره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه هدی (علیهم‌السلام) در همه وجوه، سیره ای معتدل بوده است. همان طوری که حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد آن حضرت فرموده است: «سیرته القصد.(1) رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سیره و رفتارش میانه و معتدل بود.»

عزاداری و برپایی مجالس سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) هم از امور مستحب و مؤکد اسلام و مذهب شیعه است که در این خصوص روایات فراوانی از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه اطهار (علیهم‌السلام) وارد شده است؛ اما نحوه و کیفیت برپایی عزاداری، به عرف سالم انسانها واگذار شده است که باید عاری از هرگونه رفتاری باشد که موجب تخریب و وهن دین نزد سایرین باشد.

رفتار یک مسلمان باید مطابق دستورات قرآن کریم و روایات اهل بیت (علیهم‌السلام) باشد. اگر عملی با دستورات دین مخالفت داشت، باطل است و دفاع از آن جایز نیست و اگر عملی مطابق با دین باشد؛ اگر چنانچه تمام دنیا با آن عمل مخالفت کنند و عامل آن را به تمسخر بگیرند، نباید از حکم شرعی دست بکشد.
پس اگر دشمن، ما را برای گریه کردن بر سالار شهیدان مسخره کند، توجه نمی‌کنیم؛ زیرا اصل عزاداری و گریه کردن برای امام حسین (علیه‌السلام) از دین است و در خود دین به آن توصیه شده است؛ اما از بد نشان دادن چهره اسلام به سایر ملت ها در هراسیم. ما از آن می‌ترسیم که افراط برخی از افراد در انجام اعمال بی‌ریشه و ابداعی مانند قمه زنی و کوبیدن شمشیر به سر (حتی اطفال) و لطم و ...  بهانه‌ای به دست دشمنان بدهد و آنها با استفاده از آن، ملت هایی را که تشنه اسلام هستند، از آن بیزار کنند.

امروزه با گسترش معارف ناب اسلامی و شیعی در اقصی نقاط این کره خاکی، دولت های استعمارگر احساس خطر کردند. بنابراین سعی کردند از طریق فضای گسترده سایبری و رسانه که در اختیار دارند و استفاد سوء از افراد روحانی نما مانند یاسر الحبیب و مریدانش، معارف اسلامی و شیعی را به گونه‌ای در این فضا و رسانه‌ها منعکس می‌کنند که دین اسلام و مذهب شیعه را برای افرادی که تشنه معارف ناب اسلامی و شیعه هستند، یک دین همراه با خشونت نشان بدهند.
این در حالی است که امام صادق (علیه‌السلام) نسبت به شیوه رفتاری شیعیان می‌فرمایند: «معاشر الشیعه! کونوا لنا زینا و لا تکونوا عملینا شینا، قولوا للناس حسنا، و احفظوا السنتکم و کفوها عن الفضول و قبح القول.(2) ای شیعیان ما! آبرو و زینت ما باشید و باعث ننگ و بی‌آبرویی ما نباشید، با مردم خوب صحبت کنید، زبانتان را حفظ کنید و از حرف های اضافی و زشت بپرهیزید.»

پی‌نوشت:
1. نهج البلاغه، کلمات قصار 67.
2. بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج56، ص17، نشر موسسه الوفاء.