مرتضی اسماعیل پور ضمن ابراز خشنودی از تعرض به سه روحانی در مشهد، به دفاع از جنایت و عامل آن پرداخت. اما گذشته از شعار صلح دوستی و تکریم ظالم در بهائیت، این فرقه چگونه می تواند از یک سو توهین را خصوصاً در حق علمای شیعه ممنوع و حرام بداند و از سویی دیگر خود و مزدورانش تا حد توان، از هیچ توهین و جسارتی در حق بزرگان شیعه کوتاهی نکنند!

از طرفی، آیا روحانیت مردمی شیعی دیکتاتور و فاسد است یا حامیان جنگ طلب و سلطه گر بهائیت که در پناه آنان رشد و نمو کرده است؟

جهت مطالعه بیشتر، کلیک کنید...