قندوزی از احمد بن حنبل و ماوردی نقل می‌کند: «شما را بشارت باد به مهدى، مردى قرشى از خاندان من، در روزگارى كه مردم گرفتار اختلاف و تزلزل هستند قيام مى كند و زمين را همچنان كه از جور و ستم پر شده، از عدل و داد آكنده مى سازد. از او ساکنین آسمان و زمین راضیند. اموال را به تساوی تقسیم می‌ کند. ... خیری در زندگی پس از او نیست.»

در روایات آمده هنگام ظهور او ملکی از بالای سرش ندا می‌دهد: این شخص مهدی خلیفه خداست؛ از او تبعیت کنید.

از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به تواتر قیام مهدی (علیه‌السلام) نقل شده که از اهل بیت ایشان است و زمین را از عدل پر می‌ کند و به حضرت عیسی در قتل دجال در سرزمین فلسطین کمک می‌ کند و بر این امت امامت می‌ کند و حضرت عیسی پشت سر او نماز می‌ خواند.
سلطنت ایشان به شرق و غرب می‌ رسد و گنجها بر او ظاهر می‌ شود و در زمین خرابه‌ ای نمی‌ ماند، مگر اینکه آباد می‌ شود.

آیه 61 سوره زخرف در مورد حضرت مهدی (عجل الله فرجه) نازل شده است. مدت حکومتش 40 سال، 20 سال، 14 سال و مقادیر دیگر گفته شده است.

شعرانی می‌ گوید: «مهدی از فرزندان امام حسن عسکری (علیه‌السلام) است و میلادشان شب نیمه شعبان سال 255 قمری است و باقی می‌ ماند تا با حضرت عیسی جمع شود (قیام کند)»

ينابيع المودة لذوی القربى، قندوزی، ج3، ص345.
مقاله: «اثبات ولادت امام زمان (عج) با احادیث متواتر»