تشکیلات بهائیت بر خلاف دستور پیشوایان بهائی، بر اطاعت از حاکمیت، مبلّغین خود را به تبلیغ حداکثری و تقابل با حاکمیت در ایران فرامی‌خواند؛ تا در کنار یارگیری هرچه بیشتر، از نتایج مظلوم نمایی آن نیز بهره‌مند گردد.

اما اگر به راستی تنها باور به بهائیت در ایران جرم می‌بود که تا کنون باید تمامی بهائیان زندان‌های ایران را اشغال می‌کردند!

اما جالب است بدانیم در حالی مبلّغان قانون شکن بهائی، به چاپ و نشر کتب ضالّه و غیرقانونی در ایران اشتغال دارند که حتی پیشوایان بهائی هم چاپ و نشر کتاب را بدون اجازه حاکمیت ممنوع اعلام کرده‌اند.

با این حال، مبلّغین فرقه‌ای که حتی به دستور پیشوایان خود در زمینه‌ی پرهیز از چاپ و نشر کتب بهائی پایبند نیستند، چگونه می‌توان انتظار نافرمانی مدنی از آنان نداشت؟!

جهت مطالعه بیشتر، کلیک کنید...