متاسفانه یکی از راهکارهای وهابیت در پیشبرد اهداف ناصحیح خود، توسل به توهین و ناسزاگویی است. توهین و وهابیت، دو واژه به هم گره خورده هستند که زمینه‌ساز ایجاد بدبینی‌ در میان امت اسلامی شده‌اند؛ برای نمونه به چند مورد توهین‌های وهابیون اشاره می‌شود:
توهین به پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله):
زینی دحلان (یکی از بزرگ‌ترین علمای اهل‌سنت) در این‌باره می‌نویسد: «چه بسا پیروانش در حضور محمد بن عبدالوهاب تکلم می‌کردند و او راضی به این حرف‌ها بود، تا جایی که حتی برخی از پیروانش می‌گفتند: این عصای من، بهتر از محمّد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است؛ زیرا به آن در کشتن مار و مثل آن، کمک گرفته می‌شود؛ در حالی‌که محمّد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مرده، و در او هیچ نفعی، باقی نمانده، بلکه او پیام‌رسانی است که رفته است؛ برخی از علما گفتند این جملات کفر در مذاهب اربعه است، بلکه کفر نزد جمیع اهل اسلام است.»[1]
توهین به ائمه اربعه اهل‌سنت:
حسین احمد مدنی، یکی از استوانه‌های علمی اهل‌سنت در این‌باره می‌نویسد: «وهابیت در شأن ائمه اربعه و جماعت مقلّد آنان، کلمات زشت و واهی به کار می‌برند؛ ... وهابیان نجد عرب، با این‌که ادّعا دارند ما حنبلی هستیم، الّا این‌که آنان در تمامی مسائل از مذهب امام احمد بن حنبل عمل نمی‌کنند، و فقه حنبلی را هنگامی‌که با حدیثی بنا بر فهمشان معارضه داشته باشد، ترک می‌کنند و دأب آنان همانند برادران غیر مقلّدشان در شبه قاره هند، کلمات زشت و بدی در شأن بزرگان امّت به کار می‌برند.»[2]
توهین به همه عرب‌های غیور:
محمد ناصر البانی (یکی از بزرگ‌ترین مبلغین وهابیت) می‌نویسد: «زبان عربی سوریه‌ای (لهجه شامی) را آموختم و پس از آن زبان عربی فصیح را آموختم؛ این امر سبب شد تا توانایی شناخت توحید صحیحی که بسیاری از عرب‌هایی که در اطراف من بودند (چه برسد به خانواده و بستگان من)، نسبت به آن توحید صحیح جاهل بودند و جز عده کمی توحید صحیح را نمی شناختند، بشناسم.»
در این کلام البانی، او به اکثریت عرب‌ها، فهم ناصحیح از توحید را نسبت داده است، و این‌گونه به درک عمیق ایشان توهین کرده است.[3]

پی‌نوشت:

[1]. زینی دحلان، احمد، خلاصة الکلام في بیان أمراء البلد الحرام، بی‌جا، چاپخانۀ خیریه، چاپ اول، 1305ق. ص 303. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. مباکفوری، ابوالکرم بن عبدالجلیل، دعوه الامام محمد بن عبدالوهاب بیت مویدیها و معارضیها فی شبه القاره الهندیه، دار السلام للنشر و التوزیع، ص156. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. البانی، محمد ناصر الدین، سلسلة الاحاديث الصحيحة، ریاض، مکتب المعارف للنشر و التوزیع، ج7، ص615 و 616. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.