یکی از سؤالاتی که همواره از سوی مخاطبین صفحه اینستاگرامی طریقت‌نامه مطرح می‌شود، فرق میان اهل‌سنت و وهابیت است؛ اساساً چه تفاوتی میان اهل‌سنت و گروه وهابیت است؟ آیا این دو یکی هستند، و یا میان این دو گروه تفاوت وجود دارد؟
در پاسخ باید گفت که افزون بر مواردی هم‌چون، انکار توسل، استشفاع، تقلید و ... از سوی وهابیت، که در مقالات دیگری مورد بحث قرار گرفته است،[1] یکی دیگر از مواردی که به صراحت، وهابیت آن را رد کرده و بر همین اساس، اهل‌سنت را از دایره اهل‌سنت بودن خارج می‌کند، مسأله تأویل است.
در توضیح مسأله تأویل باید گفت که در برخی از آیات و روایات، برای خداوند، دست، پا و ... بیان شده است، که اگر کسی آن‌ها را بپذیرد، برای خود، خداوندی انسان‌وار مجسم کرده است؛ از این‌رو اهل‌سنت، از ظاهر این آیات و روایات دست برداشته و تأویل می‌کنند، اما وهابیت اصرار بر حمل این آیات بر ظاهر آن دارند.
بن‌باز وهابی در این‌باره می‌گوید: «مذهب اهل‌سنت یکی است، ... و آن اثبات اسماء و صفات است.»[2] بن‌عثیمین یکی دیگر از مبلغان وهابی نیز می‌نویسد: «امام نووی و ابن حجر (دو عالم بزرگ اهل‌سنت) در مسأله صفات خداوند، اهل‌سنت نیستند.»[3] او در جایی دیگر نیز اشاعره و ماتریدیه را در مسأله تأویل، اهل‌سنت نمی‌داند.[4]
این کلمات مبلغان وهابی، در حالی است که بزرگان اهل‌سنت، هم‌چون بخاری، قائل به تأویل بوده و کلمه «وجهه» را در آیه «کل شی هالک الا وجهه» را بر ملک، تأویل کرده است.[5]

پی‌نوشت:

[1]. «شاخصه‌ی شناخت مسلمان اهل‌سنت از وهابی»
«چگونگی شناخت یک اهل‌سنت از وهابی!»
[2]. بن‌باز، عبدالعزیز، مجموعه فتاوی بن‌باز، تجمیع: محمد بن السعد الشویعر، ج3، ص60.
[3]. بن‌عثیمین، محمد بن صالح، لقاء باب المفتوح، (دروس صوتی که در سایت شبکه اسلامیه به صورت مکتوب بارگذاری شده است) ج8، ص29
[4]. بن‌عثیمین، محمد بن صالح، شرح العقیده الواسطیه، محقق: سعد فواز الصمیل، ریاض، دار ابن جوزی، چاپ پنجم، 1419 هـ، ج1، ص53.
[5]. بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، بیروت، دار ابن‌کثیر، کتاب التفسیر، سوره القصص، ص1197.