وهابیون در بسیاری از مسائل، عقایدی متناقض دارند؛ از جمله آن عقاید، ادعای سلفی بودن و سلف‌گرایی آنان و تضاد با اعتقادشان در ظاهرگرایی است؛ وهابیان مدعی هستند که فهم صحابه و مسلمانان صدر اسلام، از معارف اسلامی و متون دینی، فهم برتر است و تفسیری غیر از تفسیر صحابه، تابعین و تابعین تابعین، معتبر نیست؛ ولی در کتاب‌های خود اعتراف می‌کنند که در برخی عبارات قرآنی، تفسیری غیر از تفسیر سلف را پذیرفته‌اند و آنان اولین افرادی هستند که چنین نظری داده‌اند.

پس از رحلت رسول اکرم (صلی‌اله‌علیه‌وآله)، اصحاب آن حضرت به جمع‌آوری قرآن اقدام کردند. امیرالمؤمین علی (علیه‌السلام)، نخستین پیرو رسول خدا که از همه یاران آگاه‌تر به مواقع تنزیل و تأویل قرآن بود، پیش از همه به این کار اقدام کرد و آیات قرآن را با ویژگی‌های خاصی در یک‌جا و در کنار هم قرار داد و به مردم عرضه کرد؛ لکن به دلایلی مورد استقبال و پذیرش دستگاه رسمی خلافت واقع نشد.