پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیت مخالفین خود را اهل تأویل دانسته و می‌گویند آنان به ظاهرِ متن قرآن و سنت، پایبند نیستند؛ اما گاهی خودشان، متون مخالف اعتقادشان را تأویل برده و توجیه می‌کنند.

ابن‌عثیمین عبارت «الله تعالی فی قلوب المؤمن» را توجیه و تأویل می‌کند. بر اساس مبنای وهابیت، آنان باید ظاهر این عبارت را بپذیرند، اما این‌گونه معنا می‌کنند که ذکر و یاد خدا در قلب مؤمن است، نه خود خدا؛ چون خود خدا در عرش است. 

ظاهر این متن می‌گوید: خدا با انسان‌ها در روی زمین است. 

وهابیت که باید ظاهر نقل را بپذیرد، به علت مخالفت این مطلب با عقایدشان درباره مکان خدا، این متن را تأویل برده و مخالف آن را تکفیر می‌کنند. 
ابن‌عثیمین برای توجیه و تأویل این عبارت می‌گوید، ممکن نیست احدی از عقلا چنین تصور کند که خدا بر روی زمین است، چه برسد به مؤمن که او ابداً چنین تصور نمی‌کند و کسانی که اینگونه عبارت را معنا کنند، کافرند و باید توبه داده شوند. 

در این مورد، سؤال این است که چرا گروه‌هایی مثل جهمیه یا برخی که به ظاهرِ این عبارت معتقد شده‌اند، توسط وهابیتی که خود ظاهرگرایند، تکفیر شده‌اند؟