روایت (هر کس علی را اذیت کند، مرا اذیت کرده است)، از گروهی از صحابه نقل شده است؛ اول: از عمرو بن شاس که بخاری در «تاریخ»، فسوی در «المعرفه»، احمد، ابن‌حبان و حاکم آن را نقل کرده و حاکم نیشابوری حکم به صحت آن کرده، همچنین ذهبی، نظر حاکم را تأیید کرده است، ابن‌عساکر از ...
دوم: از سعد بن ابی‌وقاص نقل شده است که آن را هیثم بن کلیب در مسند خود، ابویعلی، بزار و قطیعی در، ابن‌عساکر و ... نقل کرده‌اند که می‌گویم: سند این روایت «حسن» است. چون در سند آن قنان بن عبدالله است که یحیی بن معین و ابن حبان او را توثیق کرده‌اند؛ ولی نسائی گفته که او قوی نیست.
سوم: از جابر بن عبدالله؛ این روایت را ابن عساکر، و سهمی در تاریخ جرجان، از اسماعیل بن بهرام نقل کرده‌اند.
من می‌گویم: اسماعیل راستگو و از اساتید ابن‌ماجه است، ولی به محمد بن جعفر ایراد گرفته شده است؛ در نتیجه: این روایت با جمع کردن این طرق، صحیح است.
السلسلة الصحیحة، البانی، ج۵، ص۳۷۳-۳۷۴.
مقاله: «معنای حدیث صحیح «اذیت کننده امیرالمؤمنین، پیامبر را اذیت کرده است»»