بن باز می‌نویسد: «تبرک به آب وضو، مو، عرق و چیزی از بدن احدی غیر از پیامبر جایز نیست، بلکه تبرک به این موارد، مخصوص پیامبر اکرم است؛ زیرا خداوند تنها در بدن او و آنچه به بدن او تماس یابد، خیر و برکت قرا داده است، و چون صحابه می‌دانستند این امور مخصوص پیامبر است، به دیگری در این امور متبرک نشده‌اند.»
بن باز، مجموع فتاوی، ج7، ص 65.
وی تبرک را فقط مخصوص پیامبر دانسته و ادعا می‌کند صحابه بعد از پیامبر، به آثار هیچکس تبرک نکرده‌اند، در حالیکه هیچ دلیلی از قرآن و سنت، ندارند، بلکه سیره‌ی صحابه بر خلاف مدعای آن‌هاست، چنان‌که بسیاری از مورخین اهل سنت، موارد زیادی از تبرک مسلمانان به آثار صحابه و تابعین و ائمه مذاهب را نقل کرده‌اند.
مقاله: «انحصار تبرک به پیامبر؛ ادعای بدون دلیل»