از امام سجاد (علیه‌السلام) نقل شده است: «من از خدایم شرم می‌کنم که برادری از برادران دینی خود را ببینم که نیازمند باشد و از خدا بخواهم که به او بهشت ارزانی دارد، ولی خود، بُخل بورزم و از مال دنیا او را محروم کنم، زیرا آن‌گاه که روز قیامت شود به من گفته شود: «تو در دنیا برای مال و ثروت بخیل بودی، اگر بهشت در دست تو بود، خیلی بخیل‌تر از این بودی و آن را به هیچ‌کس نمی‌دادی.»
ابوحازم می‌گوید: من فقیه‌تر از امام سجاد ندیدم.
مقاله: «فضائل اخلاقی امام سجاد (ع) در کتب اهل سنت»
«جایگاه امام زین العابدین در منظر بزرگان اهل سنت»