شمس‌الدين ذهبی كه از علمای طراز اول اهل‌سنت و از بزرگان حديث و رجال است، در رد ابن‌تیمیه در زیارت قبور می­‌نویسد: «پس هر کس در کنار حجره مقدس پیامبر با حالت خواری و تسلیم و در حال درود فرستادن بر پیامبر اکرم بایستد، خوشا به حال او! او بهترین زیارت را انجام داده و زیباترین اظهار محبت را داشته است و او به‌طور حتم عبادتی زاید بر کسی‌که در سرزمینش یا نمازش بر او درود فرستاده، انجام داده است؛ زیرا زائر، هم اجر زیارت و هم اجر درود فرستادن بر او را دارد و هر کس که بر او یک درود فرستد، خداوند بر او ده درود خواهد فرستاد، ولی هر کس که او را زیارت کند و ادب زیارت را به‌ جای نیاورد، یا بر روی قبر سجده کند یا کاری انجام دهد که مشروع نیست، چنین شخصی، کار خوبی را همراه کار بد انجام داده است که باید او را با مدارا و مهربانی تعلیم داد. به‌خدا سوگند! فریاد زدن و شیون کردن مسلمان و نیز بوسیدن دیوارها و گریه بسیار، جز از باب این‌که او محب خدا و رسول است، نیست. پس محبت او معیار و فارق بین اهل بهشت و جهنم است. لذا زیارت قبر پیامبر از بهترین اعمال برای قرب به خداست و بر فرض که استدلال به عموم حدیث «لاتشدوا الرحال إلا إلی ثلاثة مساجد» را قبول کنیم و با این استدلال، به عدم اذن (بستن اثاثیه برای سفر به منظور زیارت قبور انبیا و اولیا) حکم کنیم، با این حال می­‌گوییم بار سفر بستن برای زیارت قبر پیامبر، همانند بار سفر بستن برای زیارت مسجد پیامبر است. لذا، ابتدا زائر شروع به تحیّت مسجد پیامبر می­‌کند و سپس تحیّت صاحب مسجد را به‌جای می‌آورد. خداوند این زیارت را روزی ما و شما کند! آمین.»
سير أعلام النبلاء، ج4، ص484.
مقاله: «نقد ابن تیمیه در مورد زیارت توسط ذهبی و ابن حجر عسقلانی»