پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جعل اصطلاح یکی از کارهایی است که فرقه‌ها انجام می‌دهند. یکی از اصطلاحاتی که فرقه احمد بصری جعل کرده است، «نص تشخیصی» است. آن‌ها می‌گویند؛ آن‌چیزی که برای یک حجت مکفی است، نص تشخیصی حجت‌های قبل نسبت به آن فرد است. شخصی از اتباع احمد بصری در پیج (نقد احمد الحسن) گفت؛ «احمد نص تشخیصی دارد»؛ گفتم: «یک سوال؛ اساسا چه مبانی برای تشخیص این فرد و حمل آن بر فرد موجود در نص است؟ یعنی؛ نص چگونه می‌تواند یک فرد که چند صد سال بعد است را بعینه تشخیص بدهد؟ به این روایت بسیار دقت کنید «سألت أبا جعفر الباقر (علیه‌السلام) بم يعرف الامام؟ قال : بخصال : أولها نص من الله تبارك وتعالى عليه ، ونصبه علما للناس حتى يكون عليهم حجة لان رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نصب عليا (علیه‌السلام) وعرفه الناس باسمه وعينه و كذلك الائمة : ينصب الاول الثانی.[1] ابو جارود گفت: از حضرت امام محمد باقر (عليه‌‏السلام) پرسيدم، امام چگونه و به چه نشانی شناخته می‌‌شود؟ امام (علیه‌‏السلام) فرمود: با این خصال و ويژگي‌ها: نخستين آن‌ها نص خدای تبارک و تعالی است. و خدای عز و جل امام (علیه‌السلام) را مانند پرچمی در ميان مردم برمی‌افرازد تا نسبت به آنان اتمام حجت کند. همان‌گونه که پيامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امام علی (علیه‌السلام) را به امامت مردم نصب کرد، و او را به نام و شخص به مردم شناسانيد و آن حضرت را به مقام امامت تعيين کرد. و همين‌گونه ائمه‏‌ی اطهار (عليهم‌‏السلام) در مورد امام پس از خود عمل می‌‏کنند، يعنی امام نخستين امام دوم را نصب و معين می‌‌کند و...» دقت کنید «باسمه و عینه» یعنی حتما برای تشخیص فرد موجود در نص، امام قبل اسم شخص و عین شخص را نشان دهد.»

گفت: «پس حجت‌هایی که پس از دوره فترت آمده‌اند چرا به نص احتجاج کردند؟ چرا پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به نص عهدین احتجاج می‌کند؟ مگر به عینه مشخص شده؟ آیا عیسی (علیه‌السلام) به صورت مباشر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را معرفی کرد؟»
گفتم: «اولا: احتجاج پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به عهدین فقط برای مقام ثبوت و نفس الامر است نه در مقام اثبات یعنی تشخیص شخص. به بیان بهتر احتجاج پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به نص عهدین (احتجاج به نص با چند شرط است که نص احتجاجی احمد این شروط را هم دارا نیست) در مقام ثبوت پیامبر با چنین و چنان اوصاف است ولی تشخیص شخص پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) باید با دلایل دیگری باشد؛ مثل معجزه، علم و...

ثانیا: شما از کجا فهمیدید حضرت عیسی (علیه‌السلام) و حضرت موسی (علیه‌السلام) پیامبر بودند؟ شما جز با کلام قرآن نمی‌توانید اثبات کنید نبوت حضرت عیسی (علیه‌السلام) را و همچنین نبوت حضرت موسی (علیه‌السلام) را؛ بر طبق عهدین نمی‌توانید چون‌که مورد تایید ما نیستند همچنین؛ عهدین دارای تحریفاتی کثیری هستند و حتی خود مسیحیان شبهه می‌کنند که آیا نبوت عیسی مسیح تخیل نبود؟ پس اگر به قرآن و نصوص پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بخواهیم احتجاج بکنیم، دور پیش می‌آید و دور باطل است. به بیان بهتر، شما می‌گویید حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نبوت خودش را از راه نص عیسی مسیح (علیه‌السلام) اثبات کرد و از آن طرف اثبات نبوت حضرت عیسی (علیه‌السلام) برای ما مسلمانان وابسته به اثبات حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و قرآن است و این دور است.»

پی‌نوشت:

[1]. بحار الانوار، علامه مجلسی، دار الاحیاءالتراث العربی، ج 25، ص 141.