عایشه می‌گوید:
«روزی جبرئیل بر پیامبر نازل شد و به آن حضرت وحی کرد، حسین نزد پیامبر وارد شد و از شانه و پشت آن حضرت بالا می‌رفت و بازی می‌کرد، پس جبرئیل فرمود، ای رسول خدا! آیا حسین را دوست داری؟... ای محمد! به‌زودی امت تو فتنه می‌کنند و این فرزند کوچک تو را پس از تو خواهند کشت. آن‌گاه جبرئیل دست برد و خاک سرخ رنگی آورد و گفت: فرزندت در این سرزمین کشته می‌شود که نام آن طف است. پس از آن‌که جبرئیل از نزد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رفت، آن حضرت در حالی‌که خاک را در دست داشت گریه می‌کرد، تا به گروهی از اصحاب خود که ابوبکر و عمر و حضرت علی (علیه‌السلام) و حذیفه و عماریاسر و ابوذر در بین آن‌ها حضور داشتند، وارد شدند، و فرمودند: جبرئیل به من خبر داده که فرزندم حسین پس از من در سرزمینی به نام طف کشته می‌شود و این خاک را به من نشان داده که محل شهادت و قبر او در این خاک خواهد بود.»
الصواعق المحرقه، ابن‌حجر هیثمی، ص564.
مقاله: «زنانی که از گریه پیامبر(ص) بر امام حسین(ع) سخن گفتند»