در قضیه ابلاغ سوره توبه، پیامبر ابوبکر را فرستاد، اما بلافاصله به دنبال او حضرت علی (علیه‌السلام) را روانه کرد تا ایشان، آن سوره را برای مردم قرائت کند.
احمد بن حنبل طی حدیث طولانی می‌نویسد: «پیامبر این سوره را به ابوبکر داد تا ابلاغ کند، اما بلافاصله علی را مأمور ساخت از او گرفته و خود ابلاغ کند. بعد پیامبر فرمود این سوره را کسی ابلاغ نمی‌کند، مگر آن‌که او از من و من از او باشم.»
«... بعث فلاناً-ابوبکر- بسوره التوبه فبعث علیاً-ع- خلفه فاخذها منه و قال لایذهب بها الاّ رجل منّی و انا منه.»
مسند، احمد بن حنبل، ج3، ص332.
مقاله: «حدیث ساختگی در برابر حدیث مواخات»