یکی از شواهدی که می‌توان بر اثبات دشمنی عایشه با امیرالمومنین (علیه‌ السلام) آورد، آن روایت صحیحی است که احمد بن حنبل [امام مذهب حنابله] در مسندش در مورد رضایت عایشه به دشنام‌گویی و اهانت به امیرالمومنین (علیه‌ السلام) در محضر او، آورده است: «شخصی در نزد عایشه به علی و عمار دشنام داد و عایشه گفت: اما در مورد علی چیزی به تو نمی‌گویم، اما در مورد عمار شنیدم که پیامبر فرمود: عمار بین دو امر مخیر نمی‌شود، مگر آن‌که هدایت کننده‌تر و نزدیک‌تر به صواب را انتخاب می‌کند.»
«حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ حَبِیبٍ، عَنْ حَبِیبِ بْنِ أَبِی ثَابِتٍ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ یَسَارٍ، قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ فَوَقَعَ فِی عَلِیٍّ، وَفِی عَمَّارٍ رَضِیَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُمَا عِنْدَ عَائِشَهَ، فَقَالَتْ: أَمَّا عَلِیٌّ، فَلَسْتُ قَائِلَهً لَکَ فِیهِ شَیْئًا، وَأَمَّا عَمَّارٌ، فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، یَقُولُ: لَا یُخَیَّرُ بَیْنَ أَمْرَیْنِ، إِلَّا اخْتَارَ أَرْشَدَهُمَا.»
مسند الإمام أحمد بن حنبل، المحقق: شعيب الأرنؤوط و عادل مرشد وآخرون، إشراف: د عبد الله بن عبد المحسن التركی، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1421ق-2001م، ج۴۱، ص۳۲۲
مقاله: «رضایت عایشه به دشنام دادن به امیرالمومنین(علیه‌السلام)»
این تصویر می‌تواند برای موضوع «دشمنی عایشه با امیرالمومنین علی (علیه‌ السلام)» مورد استفاده قرار بگیرد.