ابن تيميه که از سران وهابیت است، در کتاب خود، يزيد بن معاويه را هم‌شأن با ساير خلفای مسلمين قرار می‌دهد و برای اثبات بی‌گناهی يزيد در حادثه كربلا، کلمات دور از انصافی بیان می‌کند. او می‌گوید: «به فرض اين‌كه يزيد بن معاويه، فاسق و ظالم باشد، خداوند او را به‌خاطر انجام كارهای خوب و بزرگش می‌بخشد!»
در قسمت دیگر از کتاب خود به صراحت تمام، در مقام دفاع و حمايت از عمر بن سعد، قاتل مباشر امام حسين (علیه‌السلام) و ياران او می‌گويد: «درست است كه عمر بن سعد، امير لشكر بود و حسين را به‌قتل رساند، لكن معصيت و گناه عمر سعد، خيلی كمتر از گناه مختار بن ابی‌عبيده است كه به خونخواهی حسين برخاست و از قاتلين او انتقام گرفت، بلكه گناه مختار بسيار بزرگ‌تر از گناه عمر بن سعد است.»
«ومن المعلوم أن عمر بن سعد أمير السرية التي قتلت الحسين مع ظلمه وتقديمه الدنيا على الدين لم يصل في المعصية إلى فعل المختار بن أبي عبيد الذي أظهر الإنتصار للحسين وقتل قاتله بل كان هذا أكذب و أعظم ذنبا من عمر بن سعد»
ابن تیمیه، منهاج السنة النبوية، دار النشر: مؤسسة قرطبة - 1406، الطبعة الأولى ، تحقيق: د. محمد رشاد سالم، ج2 ص 70
مقاله: «دفاع کم خردانه ابن تیمیه از یزید و عمر سعد»
این تصویر می‌تواند برای موضوع «دفاع و حمايت ابن‌تیمیه از عمر بن سعد، فرمانده قاتلین امام حسين» مورد استفاده قرار بگیرد.