ابن تیمیه - که کتاب «منهاج السنة النبویة فی نَقضِ کلام الشّیعة و القَدَریّة» را در رد کتاب «منهاج الکرامة فی معرفة الامامة» علامه حلی (علیه الرحمة) نوشته است - طبق روالش در برابر سخنان علامه حلی موضع گرفته و حكايتی که می‌آید را نیز دروغ خوانده است، اما دليل او در نادرستى اين حكايت بسيار خنده‌دار و جاهلانه است و حکایت از ناآگاهی و بی‌خبری وی از تاریخ اسلام دارد.
او مى‌گويد: «اما اين سخن او [یعنی علامه حلى] كه بشر حافى به دست ايشان [یعنی امام كاظم] توبه كرده، دروغ كسى است كه نه از موسى بن جعفر و نه از بشر اطلاعات درستى ندارد، زيرا وقتى هارون الرشيد، موسى بن جعفر را به عراق آورد، او را زندانى كرد. بنابراين براى او موقعيتى پيش نيامد تا از كنار خانه بشر و ديگران عبور كند.»
«وَأَمَّا الْحِكَايَةُ الْمَذْكُورَةُ عَنْ شَقِيقٍ الْبَلْخِيِّ فَكَذِبٌ، فَإِنَّ هَذِهِ الْحِكَايَةَ تُخَالِفُ الْمَعْرُوفَ مِنْ حَالِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، وَمُوسَى كَانَ مُقِيمًا بِالْمَدِينَةِ بَعْدَ مَوْتِ أَبِيهِ جَعْفَرٍ، وَجَعْفَرٌ مَاتَ سَنَةَ ثَمَانٍ وَأَرْبَعِينَ، وَلَمْ يَكُنْ قَدْ جَاءَ إِذْ ذَاكَ إِلَى الْعِرَاقِ حَتَّى يَكُونَ بِالْقَادِسِيَّةِ، وَلَمْ يَكُنْ أَيْضًا مِمَّنْ يُتْرَكُ مُنْفَرِدًا عَلَى هَذِهِ الْحَالِ لِشُهْرَتِهِ، وَكَثْرَةِ غَاشِيَتِهِ وَإِجْلَالِ النَّاسِ لَهُ، وَهُوَ مَعْرُوفٌ وَمِنْهُمْ أَيْضًا بِالْمُلْكِ، وَلِذَلِكَ أَخَذَهُ الْمَهْدِيُّ ثُمَّ الرَّشِيدُ إِلَى بَغْدَادَ.»
منهاج السنة، ابن تيميه (م728ق)، محمد رشاد سالم، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، ج4، ص57.
مقاله: «بشر حافی، نمونه‌ای از جهل و بی اطلاعی ابن تیمیه از تاریخ»
این عکس برای «موضع‌گیری ابن‌تیمیه در برابر سخنان علامه حلّی با دلایل غیر صحیح» می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.