سرکرده و سردمدار وهابیت، ابن‌‌تیمیه با ابراز خوشحالی و استقبال از تفکرات امویان و مروانیان می‌نویسد: «برخی از علمای ما، برخی از مستحباتی را که شیعیان با انجام آن‌ها شناخته می‌شوند را ترک می‌کنند، تا فرق بین سنّی و رافضی مشخص گردد؛ چرا که مصلحت جدایی و مخالفت با هذیان‌گویی‌های آن‌ها بیش از مصلحت انجام مستحبات است و به همین‌رو، باید در برخی موارد مفسده‌ی بزرگ اختلاط و اشتباه شدن با شیعیان را بر مصلحت انجام مستحبات ترجیح داد.»
«وَهَذَا الْقَوْلُ يَقُولُهُ سَائِرُ الْأَئِمَّةِ فَإِنَّهُ إِذَا كَانَ فِي فِعْلٍ مُسْتَحَبٍّ مَفْسَدَةٌ رَاجِحَةٌ لَمْ يَصِرْ مُسْتَحَبًّا. [وَمِنْ هُنَا] ذَهَبَ مَنْ ذَهَبَ مِنَ الْفُقَهَاءِ إِلَى تَرْكِ بَعْضِ الْمُسْتَحَبَّاتِ إِذَا صَارَتْ شِعَارًا لَهُمْ، فَإِنَّهُ لَمْ يَتْرُكْ وَاجِبًا بِذَلِكَ، لَكِنْ قَالَ: فِي إِظْهَارِ ذَلِكَ مُشَابَهَةٌ لَهُمْ، فَلَا يَتَمَيَّزُ السُّنِّيُّ مِنَ الرَّافِضِيِّ، وَمَصْلَحَةُ التَّمَيُّزِ عَنْهُمْ لِأَجْلِ هِجْرَانِهِمْ وَمُخَالَفَتِهِمْ، أَعْظَمُ مِنْ مَصْلَحَةِ هَذَا الْمُسْتَحَبِّ. وَهَذَا الَّذِي ذَهَبَ إِلَيْهِ يُحْتَاجُ إِلَيْهِ فِي بَعْضِ الْمَوَاضِعِ إِذَا كَانَ فِي الِاخْتِلَاطِ وَالِاشْتِبَاهِ مَفْسَدَةٌ رَاجِحَةٌ عَلَى مَصْلَحَةِ فِعْلِ ذَلِكَ الْمُسْتَحَبِّ، لَكِنَّ هَذَا أَمْرٌ عَارِضٌ لَا يَقْتَضِي أَنْ يَجْعَلَ الْمَشْرُوعَ لَيْسَ»
(منهاج السنة النبویة، ابن‌تیمیه حرانی، مؤسسة قرطبة، مصر، ج 4، ص 154)
مقاله: «ترک سنّت و روآوردن به بدعت»
این عکس برای «استقبال ابن‌تیمیه از تفکرات امویان و مروانیان» می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.