ابن‌تیمیه به روایات حاکم نیشابوری در «المستدرک علی الصحیحین» زیاد استدلال می‌کند، ولی همین که شیعه دوازده امامی به یک حدیث این کتاب که درباره آن، حاکم تصریح به صحت بنابر شرط شیخین کرده و ذهبی نیز در «تلخیص المستدرک» با او موافقت کرده، و استدلال می‌کند، می‌گوید: «سند آن ضعیف است.» «وَالْحَدِيثُ الَّذِي يُرْوَى: «أَحِبُّوا اللَّهَ لِمَا يَغْذُوكُمْ بِهِ مِنْ نِعَمِهِ، وَأَحِبُّونِي بِحُبِّ اللَّهِ، وَأَحِبُّوا أَهْلَ بَيْتِي بِحُبِّي» إِسْنَادُهُ ضَعِيفٌ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ أَنْ يُحَبَّ لِذَاتِهِ، وَإِنْ كَانَتْ مَحَبَّتُهُ وَاجِبَةً لِإِحْسَانِهِ.» منهاج السنة النبویة، ابن تیمیه حرّانی، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، ج 5، ص 396. لینک مقاله: https://www.adyannet.com/fa/news/28049