شیعه به معنی پیرو در اصطلاح به پیروان حضرت علی (علیه‌السلام) گفته می‌شود. بنابراین شیعیان علی‌رغم تمامی کدورت‌ها و برخوردهای خصمانه‌ای که با آن‌ها صورت گرفته، در واقع از صحابه خاص پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) پیروی می‌کنند که می‌تواند افتخار هر مسلمانی باشد.
ابوحاتم بن‌حمدان رازی درباره تشیع می‌نویسد: اولین اسمی که برای مذهبی در اسلام ظهور پیدا کرد، شیعه بود. این اسم به چهار نفر از صحابه به نام‌های ابوذر، عمار، مقداد و سلمان اطلاق می‌شد.[1]
سلمان فارسی، ابوذر غفاری، مقداد بن‌اسود، خبّاب بن اَرَت، جابر بن عبدالله انصاری، ابوسعید خدری و زید بن ارقم صحابه‌ای هستند که حضرت علی (علیه‌السلام) را اولین مسلمان دانسته و آن حضرت را بر سایر صحابه ترجیح و برتری داده‌اند.[2]

پی‌نوشت:

[1]. ابو حاتم احمد بن حمدان رازی، الزینه فی الکلمات الاسلامیه العربی، بی‌تا، بی‌جا، ج3، ص259
[2]. «وَرَوَى- عَنْ سلمان، وَأَبِي ذر، والمقداد، وخباب، وجابر، وَأَبِي سَعِيد الْخُدْرِيّ، وزيد بْن الأرقم- أن علي بْن أَبِي طالب رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أول من أسلم، وفضله هؤلاء على غيره.» ابن عبد البر قرطبی مالکی، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، دار الکتب العلمیه، لبنان بیروت، ج3، ص214