احمد بن حنبل در دفاع از خلافت امام علی (علیه‌السلام) در مقابل کسانی‌که به نظریه تثلیث خلفاء معتقد هستند،[1] بیان می‌دارد: «با آنان سخن نگویید و پیمان ازدواج نبندید.»[2]
وزیره بن محمد حمصی با استناد به حدیث عبدالله بن عمر مبنی بر افضلیت سه خلیفه به ترتیب بر دیگران و مساوی بودن مابقی صحابه، علی (علیه‌السلام) را خلیفه مسلمانان نمی‌دانست و از این رو احمد بن حنبل را به خاطر دفاع از جانشینی امام علی (علیه‌السلام) مورد سرزنش قرار می‌دهد؛ اما احمد بن حنبل در پاسخ به وزیره بن محمد حمصی، عمر بن خطاب را از فرزندش برتر می‌داند و برای اثبات خلافت حضرت علی (علیه‌السلام) به عمل عمر و امیرالمومنین (علیه السلام) استناد کرده و می‌گوید: عمر بن خطاب حضرت علی (علیه‌السلام) را شایسته خلافت بر مسلمانان دانسته و خلافت وی را پذیرفته بود؛ به همین دلیل آن حضرت را به عنوان یکی از اعضای شورا انتخاب کرد. حضرت علی (علیه‌السلام) نیز خودش را خلیفه مسلمانان می‌دانست و خودش را امیرالمومنین معرفی می‌کرد؛[3] حال چگونه بگوییم علی خلیفه نیست؟

پی‌نوشت:

[1]. برخی معتقدند خلفای بعد از پیامبر اکرم، خلیفه اول و دوم و سوم هستند، و خلفای بعدی به علت عدم اتفاق مسلمانان بر خلافتشان خلیفه پیامبر نیستند
[2]. محمد بن ابی‌یعلی، طبقات الحنابله، دار المعرفه، بیروت، ج1، ص45
[3]. همان، ج1، ص393