از جمله شبهاتی که وهّابیون در شبکه‌های ماهواره‌ای و سایت‌های اینترنتی خود به شکل گسترده‌ای به آن دامن زده و پر و بال می‌دهند، ارائه‌ی برخی روایات است که از نظر سند، دلالت و مدلول مخدوش است و نعوذبالله امام زمان را چهره‌ای خشن و خون‌ریز ارائه می‌دهد، گویی که او بویی از رأفت و رحمت اسلامی نبرده، تنها کارش شمشیر به دست گرفتن، گردن زدن و جوی خون به راه انداختن است؛ به حدی که از هر هزار نفر، نهصد و نود و نه نفر و یا بر اساس روایت دیگری دو سوم انسان‌های روی زمین را خواهد کشت. متأسفانه این‌گونه تبلیغات مسموم تا جایی رسوخ نموده که در پاره‌ای موارد دیده می‌شود که حتی برخی شیعیان نیز با ترس و لرز از ظهور امام زمان یاد کرده و می‌گویند: چرا باید برای ظهور امام زمانی دعا کنیم که گردن همه‌ی ما را از دم تیغ خواهد گذراند؟!

در پاسخ می‌گوییم در برخی از کتاب‌های شیعه و سنّی روایاتی وجود دارد که امام زمان برخی از شهرها را بدون جنگ، تصرف خواهد کرد؛ چنان‌که سید بن طاووس از علمای بزرگ شیعه در کتاب «الملاحم الفتن» به نقل از نعیم بن حمّاد مروزی و جلال الدین سیوطی به نقل از امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) آورده‌اند: «آن‌گاه که سفیانی لشکری برای نبرد با حضرت مهدی گسیل می‌دارد، لشکریان او در «بیدا» دچار خسوف می‌شوند. چون این خبر به اطلاع اهل شام می‌رسد، به خلیفه‌ی خود می‌گویند: مهدی ظهور کرده، باید با او بیعت کنی و از وی اطاعت نمایی در غیر این صورت تو را می‌کشیم. برای همین او با حضرت، بیعت می‌کند. حضرت مهدی از آن‌جا حرکت کرده، وارد بیت‌المقدس شده، خزانه‌های آن‌جا را در اختیار می‌گیرد. در این هنگام عرب، عجم، رومیان، جنگجویان و سلسله‌های مختلف دیگر از وی اطاعت می‌کنند و جنگ و جدالی در برابر تسلیم آن‌ها به دست مهدی پیش نمی‌آید تا آن‌جا که مسجد‌هایی در شهرهایی بنیان می‌کنند.»[1]

از طرفی بر اساس روایات موجود در منابع شیعه، حضرت مهدی برای همه جهانیان، رحمت است و رحمت آن حضرت، شامل همه‌ی جهانیان خواهد شد، تا جایی که تمام اهل زمین و آسمان از ظهور آن حضرت خوشحال می‌شوند و آن حضرت، از نظر اخلاق، سیرت و صورت شبیه‌ترین فرد نسبت به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است؛ همان‌گونه که آن حضرت، مظهر رحمت خداوند و «رحمة للعالمین» است، حضرت مهدی نیز چنین است: «پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: فرزندم مهدی، هم‌نام و هم‌کنیه من و در خلقت و خلق و خو شبیه‌ترین مردم به من است. او غیبت و حیرتی دارد که خلق از دین خود گمراه می‌شوند و آن‌گاه است که چون شهاب ثاقب باز آید و زمین را پر از عدل و داد کند، پس از آن‌که پر از ظلم و جور شده باشد.»[2]

شیخ کلینی و شیخ صدوق روایتی را نقل کرده‌اند که حضرت مهدی را «رحمة للعالمین» نامیده است: «از او (امام هادی (علیه‌السّلام)) فرزندی به وجود آورم به نام «حسن» که مردم را به راه من دعوت می‌کند و خزانه‌دار گنجینه علم من است. سپس دینم را توسط پسر او «محمد» که مایه رحمت همه جهانیان است، کامل کنم. او برخوردار از کمال موسی، نورانیّت عیسی، صبر ایّوب بوده و سیّد و سرور همه اولیای من است.»[3]

بنابراین وقتی که این‌گونه روایات و روایاتی که حضرت مهدی را «رحمة للعالمین» می‌خوانند، وجود دارند؛ چگونه ممکن است که آن حضرت چنین کشتارهای وسیعی به راه اندازد؟!

پی‌نوشت:

[1]. «إذا بعث السّفیانی إلی المهدیّ جیشا فخسف بهم بالبیداء، و بلغ ذلک أهل الشّام، قالوا لخلیفتهم: قد خرج... .» الفتن، سید بن طاووس، مؤسسة صاحب الأمر، قم، ص 139؛ الحاوی للفتاوی، سیوطی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 2، ص 69.
[2]. «... عن أبی بصیر، عن الصّادق جعفر بن محمّد، عن آبائه (علیهم السّلام) قال: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) المهدیّ من ولدی، اسمه اسمی، و کنیته کنیتی، أشبه النّاس بی خلقا و خلقا، تکون له غیبة... .» کمال الدین و تمام النعمة، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین الصدوق، مؤسسة النشر الاسلامی التابعة لجماعة المدرسین، قم، ص 287.
[3]. «أخرج منه (علی بن محمد الهادی) الدّاعی إلی سبیلی و الخازن لعلمی الحسن و أکمل ذلک بابنه «محمد»... .» الکافی، شیخ کلینی، اسلامیة، تهران، ج1، ص528.