وهابیون که همواره با تنگ‌نظری و قصور عقلی، به دنبال نقاط مبهم در روایاتند تا با سوء استفاده از آن‌ها برخورد گزینشی و یکسویه کرده و دشمنی خود با اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) و شیعیان را به نمایش گذارند، با استناد به برخی روایات، در تبلیغات گسترده‌ی خود می‌گویند مهدی شیعه دین جدید آورده و موجب گمراهی مردم می‌‎گردد. یکی از روایاتی که معمولاً مورد سوء استفاده‌ی آنان قرار می‌گیرد این است: «امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: هنگامی‌که امام قائم قیام کند امری نو، کتابی نو و قضاوتی نو خواهد داشت.»[1]

این در حالی است که علی‌رغم تبلیغات مسموم وهّابیون و نیز دشمنان اسلام هیچ روایتی مبنی بر این‌که امام مهدی «دین جدید» خواهد آورد، وجود ندارد؛ ولی از آن‌جا که فقهای اسلام در روزگار جدایی از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) در بسیاری از احکام، دست خود را از احکام واقعی، کوتاه می‌بینند و به ناچار با استفاده از اصول کلی و «احکام ظاهری» مسلمانان را از سردگمی و حیرت، نجات می‌بخشند و «حکم ظاهری» نیز نمی‌تواند بیانگر «حکم واقعی» باشد، بلکه حکم ظاهری، صرفاً برای رفع حیرت در زمان غیبت است؛ از این رو عباراتی هم‌چون «امر جدید»، «سنت جدید»، «قضای جدید» و ... بدان معناست که برخی احکام که تا آن زمان مشخص نبوده و یا به درستی بیان نگردیده، بیان خواهد شد؛ دسته‌ای دیگر از روایات و احکام اسلامی که در قالب صدها هزار نسخه از کتاب‌هایی که حاوی میراث گران‌بهای سنت و فقه اسلامی بوده و در طول زمان و در نتیجه‌ی حوادث هولناکی از قبیل یورش مغول و جنگ‌های صلیبی از بین رفته، با ظهور حضرت مهدی بیان خواهد گردید؛ هم‌چنین می‌تواند مراد از «امر جدید» اشاره به احکام، عقاید، دستورات، رویکرد‌های فکری جدید و اشاره به سطح جدید و ژرفی از فکر و بینش اسلامی باشد که تا پیش از ظهور شناخته شده نبوده و امام عصر در دولت خود تبیین خواهد فرمود؛ و مراد از «کتاب جدید» تفسیری جدید، ژرف و گسترده از قرآن کریم است که امام عصر به مردم ارائه می‌نماید و مردم را با حقایق ناب آشنا ساخته و همه‌ی اختلافات موجود در فهم قرآن کریم را برطرف می‌سازد.
و نیز می‌تواند مراد از «کتاب جدید» نوع قرائت قرآن، همراه با شأن نزول‌های آن باشد که در زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مرسوم بوده است؛ مانند بسیاری از آیات که در شأن امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) نازل شده و نام حضرت در کنار خود آیه قرائت می‌شد.[2]

پی‌نوشت:

[1]. «... عن أبی جعفر محمّد بن علیّ... قال (علیه السّلام): إذا خرج یقوم بأمر جدید و کتاب جدید و قضاء جدید علی العرب شدید لیس... .» الغیبة، ابن أبی زینب النعمانی، انوار الهدی، قم، ص 263.
[2]. «عن إبن عبّاس: ما نزل فی أحد من القرآن ما نزل فی علیّ بن أبی طالب.» الکشف و البیان، أحمد بن محمد الثعلبی النیشابوری، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 2، ص 279؛ مختصر تاریخ دمشق، لإبن منظور، ج 5، ص 409.